ве (зам.) - донесе (гл.)

Ве донесе ли господ да се видиме живи здрави по победата? — иронично се провикнаа Пере Тошев и Петре Ацев, коишто заедно со Тренков, Коле Пешковчето, Шаќира, со целата своја чета се прибраа во Толевиот пашалук и се ставија со Толета, молејќи го да им осигура заклон и леб, бидејќи народот почна да ги отпадува од себе, а тие немаа морална сила да го повелаат како порано.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А обичните селани не сакаа да слушнат за некакви чети и војводи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Анџак господ ве донесе како да нарачуа по вас.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Што ве донесе во подиректна врска со филмската работа?
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Инструкторот за миг како да онеме и налутено праша: - А којa ли беше таа будала што ве донесе тука со игли за плетење, а?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога запрашав, „Што ве донесе?“ тој рече, „Никогаш не разговараме“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Проклети ѕверчиња“, свика, „мислев дека ќе се спитомите кога ве донесе мајка ви, а вие уште повеќе се здививте...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Судијата ги пречека со овие зборови: - Е, што мака ве донесе?
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
А најстрашно беше кога тој им јави дека ќе ве донесе дома.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но таа, откако го избриша, пак продолжи: - Кога Хелвиг ве донесе вас, татко ми рече дека тоа воопшто нема да ѝ се допадне на госпоѓата. Па и на господинот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со себе си): Е, сполај му на бога оти еднаш веќе ве донесе!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
„Добар пат, другар, и патот нека не ве донесе пак тука” - шепотевме кога веќе не допираше брмчењето на камионот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Зборувам. Јас сум Македонец... А по табличката на колата гледам дека сте од Скопје, нели? Што мака ве донесе тука?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Добровечер, велиме. - Добровечер, вели, која мака ве донесе?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)