чита (гл.) - некој (зам.)

Очигледно читаа некоја сериозна вест.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа чита некое старо писмо од синот Тој пие ракија.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
По извесно време забележав дека и татко ми навечер чита некои книги.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Земи сега читај некоја книга, немој да окапуваш пред телевизор, како што си знаеш, и сè да гледаш, и што било и што не било, тие дебилните квизови, тие глупостите, очите да си ги расипуваш за џабе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не зборувај глупости! – ѝ свикав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Се загубивме? – праша мирно Дена, како да не нѝ се случува ова нам, туку како да читаме некоја приказна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
РАСКИНЕ - „Ти раскинувам!“, му рекла госпожа Сара на господин Рацин, додека овој мирно си читал некоја драма од Расин. „Раскол, значи?“, рекол Рацин, џиткајќи го Расин. „Расклатена сум...“, рекла емотивната Сара. „Раскомоти се, Сара, дојди да те раскопчам!“, рекол Рацин. „Срцето ми е раскрвавено...“, рекла Сара. „Раскрсти, драга моја, со оваа расквасеност и раскрили ги портите на својата раскош! “, рекол поетски Рацин. Така Рацин успеал да ја расколеба Сара.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Чита некоја книга чијшто наслов Милчо не може да го види затоа што ја држи книгата свиткана во една рака за да може сладоледот да го држи во другата рака, и сè така лижнува: подиставајќи го јазикот и вовлекувајќи го во устата; задлабена во книгата, сè тоа несвесно ги чини; ако ѝ капне сладоледот на раката, таа и раката ја лизнува; ако ѝ капне на голите колена, таа и нив ги лизнува не оставајќи капката да ѝ се разлие.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Како и да е, сега морам да напишам различна книга, зашто веќе читам некои критики кои велат, „Па, ова е добро, но претставува само уште повеќе од истото“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)