тресе (гл.) - и (сврз.)

Дури и официјалните потери што ги праќаше пашата се тресеа и секој гледаше да не дојде во допир со Толевци, оти кога и да идеше некое одделение, даваше по неколку жртви.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но затоа пак во очите на рајата Толе порасна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Луњи да кршат и да не го скршат Земја да се тресе и луди ветришта и суводолици тоа да расте над нашата несреќа високо - На него да се обесиме!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Вратата веќе беше затворена. Човекот ја фаќаше, ја тресеше и истураше тупаници.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И надвор се тресев и за тука остана!...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Скокам и се тресам и си ги покривам срамните места со рацете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само да ме тресе и да тлеам, да не може мршата да ми се умири.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие се плашеле од сенката на измисленото чудовиште заради кое Онисифор Мечкојад му ја сечел жилата преку жолтичавото чело на богдагопрости чабавиот богоугодник и видовит човек Дмитар-Пејко.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се тресев и секој миг заспивав, станував куп мртви дамари без сетила.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се плашеле, се тресел и Лозан Перуника со нив. Потоа заборавил што е тоа страв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Смеата што се струполи врз нас од ридот ја удави песната во нашите грла.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нозете му се тресат и во главата му се врти.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Тој сиот се тресеше и возбудено објаснуваше дека морал да пука.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А земјата се тресе и се поткрева под тебе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А Јон само се тресе. Ко прат, ко лист во гора се тресе и му штракаат вилиците.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А Роса само се тресе и наеднаш станува, тргнува кон пенџерето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само омарнината, некоја тешка омарнина се дипли, се тресе и притежнува над нивите, над луѓето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Имаше моменти кога се откажуваше, кога не сакаше повеќе да зема лозови, но тоа траеше до денот што беше последен за извлекување: одеше кон бутката да купи лозови, сакаше да не најде но пак се тресеше и го молеше господа да најде.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)