тргне (гл.) - кон (предл.)

Се исправи со здрвено човечко тело преку рамо и, несигурно подавајќи ги нозете тргна кон далечните бачилски колиби.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Грците го зазедоа селото Трстеник и во јуриш тргнаа кон Капештица, каде ние се повлековме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Паузата беше при крај и четворицата тргнаа кон влезот на зградата.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Тргнаа кон мене. Едниот наближи и ми ја откина десната рака.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
„... Потоа отидов во котларницата каде што ја имав скриено пушката, ја наполнив, ставив фишек во цевката и со пушката откочена, на готовс, тргнав кон канцеларијата на директорот со пушката пак во најлонската вреќа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тргна кон центарот на градот и по изминати сто и педесет метри забележа жена во црно како тромаво се движи по тротоарот. Ете, во неа ќе се заљубам.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Кога тој ѝ ја стегна раката, што мене ми се гледаше посебно, не како и другите, брзо тргнав кон излезната врата на салата, уверена дека татко ми ќе ја почека учителката и дека заедно ќе тргнат кон дома.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Пред да заврне децата трчаат дома“, рече тој, стана и тргна кон излезот. Како некој да го брка.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Мајката се поуми, се поуми и тргна кон Пецевите.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Алија дознал за тоа и тргнал кон Ѓурчиновото трло за да ја одграбне.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Марија беше станата, но ја облетуваа новинари и фотографи и ја претрупуваа телефонски повици од сите страни.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Девојченцето и натаму ме чекаше во ходникот; пак тргна кон мене, јас сега тргнав кон другата врата, ја отворив и излегов.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Пред да тргне кон плевната, каде што се слушаше блеењето на овците и мукањето на кравите, уште еднаш влезе во колибата, ги спотна гламњите во огништето и стави една цепеница врз нив.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Оваа се освести некое време и сите тргнаа кон затворот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Преденуваа над чешмичето во леската и уште во муграта ги нарамија пушките и тргнаа кон Орле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Мори, детево почна да ми клоца во мевот, ми вели таа, и тоа тргна кон некаде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Селската стража веќе ги фати пристапните места кон селото.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Химна на животот Семето на својот врат си го носи клучот на животот кој ќе го проживее откако претходно ќе никне од себеси за големите искушенија низ кои допрва ќе минува - тоа никого и ништо не прашува.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Затоа и Иван не успеа да го врати Крстета со првата група бојци од II македонска дивизија, кои се групираа во Софија и си тргнаа кон своите родни краишта по цела Македонија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога автоматските врати ќе се спојат и лифтот ќе тргне кон својот бавен и мрзелив Маргина 35 107 успон, Мартин отсутно размислува за категориите.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Околу 7.15 бев во својот кушет на патот за женева.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Имав два часа да спакувам пар работи и да тргнам кон железничката станица.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сепак, со крајни напори се облековме и тргнавме кон црквата за да се причестиме а безброј пати до црква седнувавме за да се одмориме, па така фустаните нови ги направивме бербат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тргна кон неа, но таа се повлече и исчезна.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тој се поздрави со г-ѓа Парсонс и тргна кон вратата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Додека се симнував по скалите слушав како малечката тропа со своите дланкички по вратата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Извршувам наредби пред да бидат изречени.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Гледајќи си ја дланката на која беше невидливата трага од усните на Ева, бавно тргнав кон вратата низ која се излегуваше од бараката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тргнаа кон Заветна, кон ѕвонежот на невидливото стадо. Во очите на момчето се појавија две солзи.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Луѓето одеа пребрзо, ме истуркаа, и јас паднав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Врховниот комитет во Бугарија, како носител на великобугарската политика, веќе тргнал кон конфронтација со Организацијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ширум светот, многу експерти сметаат дека тој процес треба да се преврти, студентите прво да видат како луѓето живеат па дури тогаш да тргнат кон другите гранки на медицинската наука.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
БЕШЕ убав и топол есенски ден кога од Солун тргнав кон Кавала по цариградскиот пат низ кој, уште на тргнување, минуваа многу автомобили.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кога ветерот го зафати и него, кога му застуде и тој тргна кон дома. Во дворот се сретна со Профима.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се свртија и тргнаа кон подземната куќа, со спуштени раце, а насмевките им исчезнаа од лицата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ајде да слезиме до кладенчето, да видиме што прават момчињата и да го дочекаме Крстета, ако не и Толета", — предложи Петре и тргнаа кон другарите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се одвоив од ѕидот и тргнав кон него.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Напој го му рекле на Татарот, и тој, зауздувајќи го коњот за да може да ги води, тргнал кон црквата и го преплашил со жуберкавата вода или со мртвиот поскок во коритото од бигор, го испуштил од раце, останал сам.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Отец Ангелариј скокна на нозе и здогледа кобна глетка: среде одајата, високо во воздух лебдеше креветот на кој беше врзан отец Лаврентиј и целата одаја се исполни со розова светлина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Повелете! — ги покани девојчето гостите. Тргнаа кон куќата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Велам нешто свртен со грб кон очите, го отплетувам коланот со реденици, задоволен сум: ја враќам во шошката да стои тука и да се заканува кон црното и сеништата што надлетуваат над куќата небаре утки и други пилиња со зол глас се.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога стигна до триесеттата, тогаш ѝ се пристори дека една од нив се заниша, се оддели од другите и онака бела од снегот, стројна во сета својa висина и убавина, со гранките спуштени надолу и целата во бела долга руба со небројни мали светленца кои болскаат толку, што ослепуваат очи, тргна кон неа...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Заедно со трупотењето на тркалата на возот по шините, ги пуштив моите мисли да едрат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се сместија во таксито што го повика Марија, и тргнаа кон дома.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Таа прво се обѕрна кон јарчето, а веднаш потоа, чиктисувајќи се во таа неминовна пресметка, тргна кон него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Марија, да ја чуваме, ако зајакне, нека тргне кон својот југ.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И не јас, туку она девојче кое некогаш бев, и чија рана и натаму крвареше во мене дури и во оние периоди од животот кога не го чувствував тоа, секое утро уште пред да се расонам ме тераше да тргнам кон Рајнер, па со чувство на вина да молам да ме пушти во својот дом.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неколку гости во една кафеана се засркнаа, згадени од неговата постапка, па Ц задоволен од исходот тргна кон својата куќа планирајќи го новото утрешно заљубување.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Додека чекорев натаму, замислував како Густав лежи на креветот по мозочниот удар, лежи во бессознание, а Клара седи крај него, знае дека тој заминува, и првпат го гледа не како свој брат и заштитник туку како свое дете, се обидува да го разбуди од она што не е сон и од што никогаш нема да се поврати, му зборува и тоа веќе не е гласот на сестра која го моли да ја заштити од мајка им, тоа е сега глас на мајка која се обидува да го утеши своето дете во неговата нема болка, тоа е глас на мајка различен од гласот на нивната мајка, глас со кој Клара се обидува да го увери дека сѐ ќе биде добро, дека ова ќе мине, заборавајќи дека така се обидува да се разувери самата себе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Половина час потоа, во просторијата која ни беше спална, група млади луѓе донесоа неколку големи празни корита и покрај нив - казани полни со вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потајно насетувам дека бесот, со кој тргнал кон Виена, е всушност насочен кон тамошниот стар психоаналитичар: бидејќи тој е неговиот вистински и главен непријател, философ кој ја раскринкува неврозата, голем разбивач на заблудите, некој кој знае што е што и добро ја познава изворната генијалност.’“ Потоа го остави написот на масата, и рече: „Со колку суптилна иронија Ман го напишал ова!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Почнав од главата, потоа ги назначив рамената и, штотуку тргнав кон градите, ме полаза мислата или верувањето за преселбата на душите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Го остави плетивото на маса и тргна кон прозорецот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Двајцата доктори тргнаа кон излезот од болницата, јас се качив во мојата соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се сопна одејќи натаму, сакав да тргнам кон него, но тој, исправајќи се, ми даде знак да останам да го чекам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тргна кон мене, преку таа нестабилна трамболина од отпадоци, како и било кој турист цупкајќи* преку синтетскиот тепих во некаков безличен хотел.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тогаш станав и исплашен тргнав кон некоја врата која, на мое ужасување, беше обѕидана.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Подзастанав. Мислам дека сепак посакав да го прашам иследникот дали тој ми нареди да тргнам кон масата, или само извршувам моја лична одлука?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Советот го прифативме и тргнавме кон Лерин, градот кој веќе не цели сто години е прекрстен во Флорина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Затоа пак одев кај Рајнер, а таму ме дочекуваше неговото студенило, и потсетувањето на моето ветување дека никогаш повторно нема да дојдам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Коњот легнува бавно, но не на градите туку истранет. Како да тргнал кон пцоисување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И кога стигнав до неа, откако ја отворив, се свртев, и видов како Ева ја дои Амалија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Бавно тргна кон колибата. Момчето трчаше кон него.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Излегов во ходникот и тргнав кон сопчето на брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Гавазот на портата ги задржа, но Мито му тутна во раката една бела меџудија и овој, како стар и чест посетител, ги пушти, та веднаш се најдоа пред вратата на конзулот Ростовски.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој тргна кон прозорецот: ситна, кревка фигура, чија слаботија беше уште повеќе нагласена од синиот комбинезон - униформата на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Татко, откако убаво ги измерка, си рече: „Ете, зорле момите тргнаа кон градот.“
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Тоа, веќе исплашено, му ги свитка шепите околу вратот и тргнаа кон шумата.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Дури тогаш го минав едниот од седумтте мостови преку Рона и тргнав кон хотелот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Која бајка?,“ праша брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Излегоа низ стаклената врата и по патеката посипана со чакал тргнаа кон песочниот двор пред бараката на одделението за врски.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
До неделата Толе си спреми понешто за дома и си тргна кон Мариово.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас продолжив да го барам брат ми меѓу луѓето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- јас реков, не можејќи да го скријам нетрпението што побрзо да си тргнеме кон дома.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
И заборавија зошто тргнале кон стубелот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Сега морам да завршам една итна работа,“ и ми намигна, па со една девојка, која сигурно ја имаше запознаено овде, во толпата, тргна кон грмушките на крајот од паркот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во еден миг, срипал ко опарен и се опитал со крената глава и става сам да тргне кон непријателот, повторно да ги запее и разлее стиховите, за да ја покаже и докаже својата теорија, дури ако треба да гори во огнот на непријателот или да согори во сопствените зборови и стихови. Го спречиле во намерата другарите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ако оцени дека околината е безбедна, ќе го издува носот кога тој ќе тргне кон неа: инаку, ќе треба да помине покрај неа како да не ја познава.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тргнавме кон куќата од која одамна се отселиле оние кои живееле во неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Една ноќ, отец Ангелариј се пробуди од силен ветер: ветерот ги отвори прозорците со тресок, ги развеа покривките од постелите и ги оддува писанијата од масата за препишување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Потоа тргнал кон куќата на Д.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Што сака нека прави, си помислив налутено, негова беше идејата да го шетаме Бак, не беше моја.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Го пушти коњот кон шталата и со торбата тргна кон мене.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
„Благодарам! Довидување!“ - рекоа обајцата и тргнаа кон продавницата со колонијални стоки.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Кога тргнав кон влезната врата ми се стори дека го догледав татко ми крај прозорецот и во другиот момент го немаше.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Потоа му даде знак на пајтонџијата да тргне кон куќата на Цветко дуќанџијата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Аким нешто промрмори и тргна кон мене, ме притесни до првиот ѕид.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Лиле и Елена сакаа веднаш да тргнат кон неговиот кабинет.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Робинзон Крусо го подготви ганот и лидерот нивни го зеде на нишан беше беспрекорен го погоди гадот го застрела в глава од земја го збриша Пијаните свињи тргнаа кон нас а јас ги чекав со буздоган в рака едното копиле веднаш го познав го фатив за костум му истегнав јака
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Го врзаа Џеки, се построи Одредот и тргнаа кон трапот да му се изврши пресудата.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Мајка ми постојано велеше: „Не се родило такво шилеже што ќе тргне кон пасиштето ослободено од сите грижи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Трајче, со натовареното коњче и колоната партизани тргна кон Караорман.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Таа ја крена раката како со неа да крева некаков тежок предмет, направи во воздухот едвај видливо движење кое наликуваше на мафтање, и бавно ја спушти раката покрај телото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ајде да се измиеме! - рече Бојан, па тргна кон поточето. - А пешкир? - праша Денко.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но тој, се тргна од поворката и замајано тргна кон чаршијата, и сам не знаејќи што бара таму.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Околу пладне, кога Бојан и дедо му изморени од жегата тргнаа кон стубелот да се исплискаат со студена вода, забрчи во долниот крај на Рамни Ливади.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Разочаран од постапката на Гоце, со збрчкано чело, набрани веѓи и спуштен нос до муцката, тргнал кон возот што требало да го одведе во градот на неговите универзитети.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Таа дамнешна рана ме тераше да го прашувам Рајнер каде исчезна оној Рајнер кој некогаш се плашеше дека ќе ме изгуби, како што ги изгубил оние кои го посвоиле, оној Рајнер кој се плашеше дека ќе го отфрлам онака како што го отфрлиле оние кои го зачнале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш не тргнав кон врвот, и покрај нејзината загриженост да останам сама во пошумена планина, со можност да ме пресретнат волците.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Најживо беше во трговскиот центар и веќе во приквечерината се решавав да тргнам кон станицата, која е многу оддалечена од центарот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Другиот ден утрото Георги Манасов со куфер в раце со пајтон тргнал кон пристаништето.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Бродот испушти долг, тажен пискот во маглата; ако замине, утре ќе биде на море со Франк тргнати кон Буенос Аирес. Имаа резервирано билети.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Од тоа што ми го прочита точно е само она ‘стар психоаналитичар’.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тргнав кон Брезница, влегов в село и гледам твојата куќа прва и настранета така како заради мене да е правена, за тој што ќе ми биде јатак.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Првата двојка тивко разговараше: — Тој, со големата брада и долгите, надолу наведени мустаќи, тој е војводата Петре Ацев, — му објаснуваше Шаќир на Толета и го држеше под десната мишка, очигледно претпазливо, да не му текне во последниот момент да се пишмани и да се врати.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Добро де, не викај, што туку мене ми се дереш, не сум јас крива што Бак ти побегна – се навредив, се свртев и тргнав кон нивната куќа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но, кога секретарот го спомна „комунизмот”, тој итро го прекина: – Ние, брате, со нашите кози, се враќаме од комунизмот, а вие дури сега сте тргнале кон неговото остварување.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Плати, му наточија, и се врати кај мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сега, откако дедо Најдо со поттргнување на катинарот се увери дека добро заклучил, се осигури дека добро го држи бастунот и се сврте да тргне кон сретселото „Добро утро, дедо Најдо“, му рече авторот подвикнувајќи. „Или добар ден“, се коригира.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Грижите ни се прилепуваат уште со првите пелени“...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ги загледував среќните лица на луѓето по улиците; во оние лица кои имаа несреќен поглед, и спуштени усни, го препознавав своето лице.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Војниците тргнаа кон тој дел и ... збогум!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ја зедов крпата и не вртејќи се кон стаклената врата тргнав кон железната ограда.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тргнав кон кујната за да го почестам сок, кога пак некој чукна на вратата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Таму Клара стоеше покрај прозорецот и низ него гледаше кон паркот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ми станува изгледа навика да постапувам според намерите на службените лица.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Влага таа во години, се сети еден ден и полека, како да си го продложува животот, тргна кон куќата на Андона.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Откога ја наполни до пола вреќата со компири, зема брашно од ноќвите во другата вреќа ја наполни до пола, па така натоварен полека тргна кон групата...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Белките му се огромни бидејќи додека потклекнува очите му се свртени кон карпите што се надвеснати над неговата глава.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мислам дека тоа треба да се обиде.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Неколку минути по гасењето на светлината Орце го запалил фитилот во визбата, ги затворил ролетните на дуќанот и тргнал кон својот дом кој не бил далеку од Банката.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ја подотворив вратата и застанав на прагот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кучињата се исправија и тргнаа кон селото како и секогаш - две со стадото, едно, со железен браник околу вратот, по нив.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Со Борхес бев само три недели порано.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој тргна кон мене, со светнати очи, но сепак повеќе молежливо, отколку грубо.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Најпосле, малиот семеен ешалон, предводен од храбриот Гури Порадеци, незабележан од никого, тргна кон нашиот чун.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тој стана и, како во недоумица, тргна кон вратата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Лошо е да се биде во таква состојба, застрашувачки; но бесмислено е поради тоа сентиментално да се ламентира, тоа тогаш би била чевларска фраза; треба да се каже дека би требало да се биде пливач ако човек се осмели да тргне надвор од таквиот оркан на времето, или, ако човек е невротичен, треба да се тргне кон некое идилично столетие...
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Било договарано да биде покопан на Пленпале, гробишта кадешто се покопуваат швајцарски значајни луѓе, но тоа не беше лесен потфат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Излезе на улица. Сакаше да тргне кон плоштадот. Дома не ѝ се одеше...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Викнаа поп, но тој одби и еден од луѓето му отпеа молитва, го исчади со темјан, го кренаа луѓето ковчегот од куќата, го извадија надвор и тргнаа кон гробиштата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Изрипа патникот, влезе во анот и за минута две излезе заедно со самиот анџија Мита и со брзи чекори двајцата тргнаа кон саатот; за час се најдоа пред двата конака на свети Димитрија — грчко маало, каде на едниот пишуваше: „Рускии конзулат“ а на другиот: „Consulato de L'ltalia".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во другиот агол се наоѓаше една мала полица за книги и Винстон веќе тргна кон неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
— Ние сме, ние, не берете гајле — се јави дедот Волче и се стави со тој што тргна кон нив.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По малку тргнавме кон уличницата. Пополека ја отворивме вратата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кучињата се исправија и тргнаа кон селото како и секогаш - две со стадото, едно, со железниот браник околу вратот, по нив.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога сосема се откажав и тргнав кон масите, наредени пред влезот во зградата од болницата, крај кои неколку болничарки продаваа пијалоци и храна, го видов Зигмунд таму, како остава една испразнета чаша, подава пари, и зема полна чаша. Му пријдов.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тргна кон него, а потоа се стаписа во место.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ги рашири рацете за прегратка и со бавни чекори тргна кон него.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
НЕДА: (Станува. Се чини ќе тргне кон вратата.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Така, психички се исполнив, па тргнав кон реалноста. Сѐ на сѐ, поминав баш добро.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Натоварија на коњи и магариња најосновни работи за јадење и покуќнина и тргнаа кон подалечните и побезбедните села и градот, како во збег.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ајте, ми со здравје! — Ги поздрави Куле и тргна кон Трајка на нивата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Сус! – присторе Луман и тргна кон вратата. – Ајде!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Останавме малку и тргнавме кон автобусот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Влеговме низ раскршената врата, а потоа минувавме по просториите на некогашното живеалиште, гледавме во подот, по кој беа расфрлани предмети кои веќе никој не ги употребува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Тоа е Белуш“ - си помисли Бојан. - „Сигурно не ме заборавил!“ и слободно чекореше кон колибата, иако оздола, откај трлото кучињата настрвено тргнаа кон него.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Трипати се обидуваше отец Лаврентиј да избега од манастирот и да тргне кон Бугарија, но отец Ангелариј немаше друг избор, освен да го врзе за постела со силни синџири.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во исто време, без збор или разменет поглед, тргнаа кон вратата за да ја напуштат зградата којашто во комунизмот беше дом на армијата, а сега беше пренамената во Куќа на братствотo на патриотската гарда.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Пред да тргне кон дома, го прашав: „Се сеќаваш ли на онаа бајка за птицата што ми ја раскажуваше кога бевме деца?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Незнаеја каде да одат па тргнаа кон шумата.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ги задов парите што ми ги подаде и тргнав кон вратата нерасположен.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Потоа се премислив, и тргнав кон Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сети како тој ја зграпчува за рака: ’Ајде!’ Сите води на светот навалија на нејзиното срце.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И знам дека штом таа сина точка биде доволно згусната, ќе тргне кон мене ширејќи се во некој облик во некој нов настан што ќе го доживеам, што ќе ми донесе нова страотност и веќе ми студи од страв.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Кога се развидели, луѓето тргнаа кон црквата, но попот ги пречека чудно: не ги правеше оние вообичаени движења пред да започне со богослужбата: ставање петраил, земање кадилницата, стоење извесно време свртен со грб кон народот, а потоа со лицето, ставање молитвеникот на сталката, отворање на книгата, прекрстување и започнување со читање - туку застана пред олтарот загледан строго кон луѓето како судија во судница и почна луто:
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
„Гледам, забавно ти е,“ му реков. Тој се насмевна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој забележа дека погледот на Винстон тргна кон бројчаникот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Станавме; тој ме фати за рака; но одеднаш, се случи нешто чудно: мене рацете сами ми тргнаа кон неговото лице, и веќе во следниот миг јас го гушкав и го прегрнував.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Околу мракот Ѓорѓија со тројца десетари пак накачи на колибите и во вечерната мугра гостите тргнаа кон селото.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се исправи несигурно тргна кон вратата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Што правиш тоа?“, ме праша, очигледно изненадена од таа игра, од таа неочекувана и за неа непозната нежност после гризењето по целото тело; „Го барам папокот на вселената“, реков; и кога продолжив со таа игра со папокот, таа се смири; престана да ме удира, рацете ѝ тргнаа кон моето лице, ме повлече кон своето лице, кон устата, и веќе следниот миг, според начинот на којшто ме прими и се отвори јас знаев (тоа движење ми беше сосема непознато, како на маж кој не преспал со жена): тоа не беше онаа Луција што доскокна од вратилото во мојата прегратка.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Наиде на спомнатите скали со мрежеста ограда, се качи по нив, а потоа низ долгиот ходник тргна кон канцеларијата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Со милноста на песните и нас нѐ погодија во длабочината на градите, ни ја стоплија душата, та и ние срипавме и тргнавме кон нив, и без здив се прегрнавме, се слеавме и песна запеавме.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
На Мартина, уште кога тргна кон нив, му затупка срцето, но беше премногу горделив за да се откаже да оди накај нив.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Стана од креветот и тргна кон вратата којашто сам си ја отвори.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Секогаш кога сакав со брат ми да тргнам кон библиотеката, каде што тој минуваше часови, мојата мајка велеше дека сум им потребна нејзе и на татко во продавницата, и јас тргнував со неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Изненаден и избезумен од страв, тргнал кон Битола во неизвесност.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Но одеднаш, од некаде, како светлосен бран, ме заплиснува најчудната помисла. (Зборувам за нешто што беше повеќе од помисла, повеќе од вообразување).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Винстон тргна кон скалите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога, 1921, од Wујорк тргнаа кон Калифорнија, не сакаа да го земат со себе, бидејќи е премногу деликатно за превезување, поради големината.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
И се свртев и ја оставив. Тргнав кон скалите на кејот и ја оставив така: разголена и понижена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Заграби, им тури на маските, ги поискара да не се туркаат и си тргна кон огништето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Потоа двете тргнале кон морето, кон малото училиште, еден вид манастир во месноста Каламари.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Морам да тргнам кон автобуската, автобусот ми тргнува за половина час.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Стана полека од столот и тргна кон нив бесшумно преку дебелиот килим.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мажот и децата тргнаа кон излезот од Гнездо; пред да поминат низ портата, се свртеа кон жената, ги подигнаа рацете и ѝ мафнаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Одморени и прегрупирани, од маршот Битола - Прилеп и од борбите со востаниците, турските војски тргнаа кон Крушево, вооружени и со силна артилерија. Пред нив одеа башибозуците.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Едо погледна во разводникот и бидејќи разводникот не покажа знак на спротивставување, Едо тргна кон милиционерот на влезот од училишната зграда.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се запознавме – се викаа Лина и Ева. Започнавме разговор, но Отла ми рече дека е време за бањање, и ние тргнавме кон нашата барака.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Прво, тргна кон Судот, па се врати, продолжувајќи кон дома, небаре се наоѓаше пред дилемата: должностите или семејството.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Без да влегува во колибата, ја остави торбата со алатите крај огинот и тргна кон реката да се измие.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И тргнав кон нив. Луција ме здогледа на десетина метри, се вкочани, застана и ја фати тетка си под рака, уште посилно.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Полека тргнав кон мојот дом. Чекорев бавно.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но подоцна научив што треба да правам: во првиот миг кога мајка ми ќе започнеше разговор со некој од купувачите, јас го измолував татко да ме пушти да одам да читам, тој ми одобруваше, па јас набрзина излегував од продавницата и тргнував кон читалната.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кметот се бакна со Крстана и потоа сите тргнаа кон неговата куќа, каде што ги чекаше Бојана. Таа не излезе.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога конечно успеав да разговарам со неа, дознав дека не е закажан денот на погребот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Братучедите, како незаоран ѕвегар, тргнаа кон портата туркајќи се еден во друг од вџашеност.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Четворица сме: јас и тие: јас од тукутака ќе се расплачам, ќе се размрсулавам, тие по мене, ќе молчам јас, ќе молчат тие, јас тргни кон некаде – тие по мене, ја расипуваат играта.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А сепак во мене уште трепереше надеж дека тој одново ќе биде онаков каков што беше некогаш, а сето тоа меѓувреме, сите разочарувања и болки, ќе бидат однесени како од некаков потоп, по кој нашите души ќе ја обноват чистотијата и ќе тргнат кон зрелоста.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Семето добро знае: ако тргне кон своите - своите веќе одживеале, ги нема, за да тргне кон себеси - и самото треба да исчезне...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Мал знак на внимание кон наделеку познатата госпоѓа Петра“ „Со ништо не сум ве задолжила“, рече Петра поклопувајќи го со едната рака кесето со кафе и подавајќи ја другата кон шишето вињак, како да е готова да ги турне назад кон него и без проблем да ги тргне кон себе.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тргнав кон своето место, зад Луција. Таа го избегна мојот поглед, оти знаеше зошто ме викнал директорот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)