сум (гл.) - загубен (прид.)

Можеби ме фрлиле во некој бунар, помислив.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ај, на име Божје, ќе им се јавам, да како сака нека биде; и така јас сум загубен и така“.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Дека сум загубен на оние патеки што не водат никаде.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога Хабермас нпр. зборува за мојот еврејски мистицизам, тој се повикува на една американска книга на Сузан Ханделман, која во моите очи без сомневање е занимлива, но мошне проблематична во врска со тврдењето дека јас сум загубениот син на еврејството.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)