сум (гл.) - напише (гл.)

Сѐ што дотогаш сум напишал за секунда станува поништено, или, поточно, како да е фрлено в море. 4Како се раѓа идејата за некоја книга или статија? 4Еден вид на животински инстинкт тежнее кон присвојување на нешто што секо­гаш, секогаш доаѓа од некој надворешен предизвик.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но, сите тие книги исто така раскажуваат на свој начин, и секојпат се зацртува нова глетка, историјата на своето настанување.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Потоа заборавам речиси на сѐ, бидејќи таа “внатрешна” принуденост завладеала со мене, ме покорила. 38 Margina #11-12 [1994] | okno.mk 4Ја споменувате внатрешната принуденост.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се чини дека сѐ уште не сум напишал, не сум знаел да напишам (притоа сосема искрено мислам на својот недостаток на основно, речиси граматичко знаење): секогаш кога почнувам да пишувам некој нов текст, па и ако е најскромен, присутно е отстапување­то пред непознатото или недостижното, едно поразително чувство на неспретност, неискуство, немоќ.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
При прва помисла сакав да коментирам дека ништо не сум напишал што и да било по сталини­стички вкус, близок и прифатлив на моите домаќини.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Прашаа дали некогаш сум држел пристапница од Партијата в рака, и дали сум ја исмејувал пристапницата, со тоа што секаде каде пишувало „народен дух“ сум напишал „Луција“. Реков дека е така.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Потем Луција праша дали сум свесен што сум напишал.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога настапувам, излегувам од ликрени вреќи и степувам на музика од мјузикли.439 Јасно е дека традиционалната машка геј-култура – односно поткултура – и натаму им дава на настраните од секој вид емоционални, естетски, дури и политички ресурси што се покажуваат како силни, нужни и незаменливи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Отворената и експлицитна машка геј-култура што ја создало геј-ослободувањето досега не успеала да ја надмине и да ја замени машката геј-поткултура, која се темели врз геј-идентификацијата со негеј-облиците, ниту да ја замени со оригинална машка геј-култура втемелена врз премрежињата на геј-идентитетот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Силата што го придвижува голем дел од творештвото на геј-културата, сепак, потекнува помалку од геј-суштествувањето отколку од геј-желбата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па, тогаш, дали сум напишал реакционерна книга?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако одвреме-навреме фрлав понекој прек поглед кон постоунволскиот геј- идентитет и кон политиката, книжевноста, музиката и сексуалноста што црпат од него, тоа го правев не толку поради личното убедување колку што го правев поради експерименталното устројство, устројство што подразбира испитување на она што отпрвин ми личеше на контраинтуитивна хипотеза: дека Златните девојки можеби, сепак, ни е побитна од Едмунд Вајт, дека Очајните домаќинки можеби ќе излезе понастрана од Настран ли народ (Queer as Folk).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А бидејќи десет години ништо не сум напишала, можеби ова пенкалце со кое Александар се обиде да ме удри ќе ми помогне, така си помислив.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Не лажам, учителе, верувајте, не сум напишал, се колнам.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Според шушкањето на хартија знаев дека на мама ѝ го дале лексиконот, таа ги врти листовите и чита сè што сум напишал.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не, не сакав да ја поткренам главата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Не лажам, учителе, верувајте ми, не сум напишал, се колнам...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Приказни смислувам, митови, стории за да те кажам: те именувам, ти се обраќам и те сликам, те олицетворувам, те отелотворувам и, да признаам, сѐ што сум напишал досега до тебе обраќање е: веслање по вода, воздух, етер, земја учење на твојот јазик следење на твојот пат.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)