стои (гл.) - вчудовиден (прид.)

Краста: Никогаш не сум свршил пред да заврши песната! (Го зграпчува Цеце за врат и го фрла на земја) Тоа е многу чудно, секогаш на време! (Ги закопчува панталоните) Одиме, Тики!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Цеце останува да лежи неподвижен на земјата додека младичот и Мими и понатаму стојат вчудовидени.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)