стиска (гл.) - го (зам.)

Говорникот, стискајќи го и понатаму вратот на микрофонот, со подвиткани раменици и гребејќи со слободната рака по воздухот, продолжуваше со својот говор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон ја следеше, стискајќи го и понатаму својот букет цвеќе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Бојана чекореше со брзи чекори по патот што водеше кон Митревата куќа, стискајќи го в раце писмото тогаш дојдено од Америка, од нејзиниот Крстан.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Потоа ја дигна слушалката стискајќи го со танките прсти наострениот молив.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Се развесели. „Ме сметате за опасен лудак а не знаете што станува околу вас?“ „Што станува?“ го прашаа стискајќи го меѓу себе и кикотејќи се безгласно, само со тешките раменици на кои можеа да ја држат земјината кугла.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Се сеќавам како во градскиот автобус ги броев станиците до дома, стискајќи го кесето полно со книгите од чичко Раде.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Чана стои под пенџерето, гледа надвор во белото платно на снегот, а едната рака сѐ повеќе и повеќе ја пика во пазувата, во топлината на цицките, стискајќи го пликото.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ти плачеше, со едната рака стискајќи го Навахо ќебето до градите и грабајќи по твоето бикини со другата, а јас се обидував да те успокојам со смирувачки фрази како, „Да му ебам мајката! Неверојатно срање!“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Возилата се сопреа на работ на водата и цајканите бучно излегоа мавтајќи со огромни батерии чиишто светлосни снопови се прекршуваа врз темната вода.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Додека се превртувавме по песокта, полициските возилата ни се приближуваа истурајќи повици по нивните радио станици и додека се мачевме со облеката тие се најдоа покрај нас.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)