стега (гл.) - срце (имн.)

Му се чинеше дека пловат над него, се прекршуваат во снежната виулица, го стегаат срцето, воскреснувајќи од заборавот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Со рака премалено го стегаше срцето.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Оддиплувај ги листовите на споменот и стегај душа... стегај срце, секогаш така велеа нашите стари, велеа, кутрите и болката ја преточуваа во песна...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Можеби ако не друго тој човек беше таков што ми ја лечеше осаменоста од која постојано ме стегаше срцето.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Бојана гледаше од прозорецот и нешто студено ѝ го стегаше срцето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)