стасува (гл.) - глас (имн.)

Оддалеку, од зад некои испарливи водопади што го врзуваат небото и земјата, стасуваат гласови; тие се песна и пак не се тоа, и, со непознати зборови, се само немуштност и нејасност.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)