смести (гл.) - во (предл.)

Но создавачот на староерменскиот систем на писмо прибегнува кон инаква постапка: дополнителните знаци на ерменскиот алфабет не се сместени во крајот на алфабетската низа, веднаш по грчките знаци, туку дополнителните знаци се разместуваат во границите на првобитниот дел од ерменскиот систем на писмо, во кој се рефлектира грчката алфабетска низа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Како и грчкиот прототип, така и готскиот алфабет содржи 27 букви со веќе напомената бројна вредност, при што последниот 27-ми симбол на готската алфабетска низа, кому во грчкиот му одговара еписемонот сампи, се употребува само во својата бројна вредност 900.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Отсуството на дополнителни знаци во готското писмо се објаснува со фактот дека специфично готските фонетски вредности се сместени во рамките на грчката алфабетска низа по пат на супституција на некои специфично грчки фонетски значења, кои се одвишни од аспект на готската фонетика.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Само дел од ерменските консонанти се прекриваат со грчки и затоа се појавува потреба за создавање на дополнителни графички симболи, кои би го надополниле редоследот на знаците што ги бележат фонетски сличните со грчките ерменски звуци, каков што е случајот со коптското писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И додека спелеолозите се мачат на македонските пештери, во кои природно се таложеле, капка по капка, минералите, формирајќи неверојатни фигури, под земјата македонска,откривајќи ги природните галерии на светот, јас ви ја откривам спутилноста на македонската душа, сместена во нашите дамари, овде горе над површината!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
За да не го носат полн фижидерот сандак, ги преместија работите токму кај мене, за да им сторам услуга да ги сместам во нашиот фрижидер.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Нѐ сместија во убави вагони. Возовите беа убави, купињата чисти, со креветчиња за спиење.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ден-два пред да ја сместиме во болница, во еден миг ми прелета мислата дека ако мајка ми умре ќе ми биде толку многу жал што нема да можам да издржам...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Го гледа заветниот ковчег сместен во светиот шатор, тој симбол на номадскиот живот на избраниот народ и не може да се насити од таа глетка од која му поминуваат трпки низ телото зашто знае дека во Арката престојува самиот единствен и возвишен Бог.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Паралелна­та монтажа така стана непотребна: гледа­чот сам може да го направи изборот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Девојките од челзи е сместен во њујорш­киот челзи хотел (значи постои единство на местото).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Затоа Ласиќевиот идеален интелектуалец, оној значи „со димензии на библиски пророк”, е сместен во контекстот на историјата на (хрватскиот) народ.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Некои луѓе со часови стојат само пред султанската дијадема, со 84-каратен дијамант, сместена во една витрина, која заслепува со своите светлосни преливи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Софија е еден синхронизиран парк, зашто овој град го красат 500 паркови и затоа се чини дека таа е сместена во пазувите на некоја голема шума.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Портирот не праша од каде сте, не се интересира за пасошот, важно е прво да ве смести во хотелската соба, да ви ги покаже леглата: чистиот чаршав, јорган и перница, да наплати кога ќе си одите и дури да ве почести со едно убаво турско кафе за „алашверишот“ Хотелите во Истанбул се и скапи и евтини.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Реков, дека е претесен хотелскиот простор и се случувало групи туристи од нашата земја, кои не обезбедиле престој во хотелите, да се вратат назад или да се сместат во некој друг полски град.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Се разбира, не е само раскошот единствената причина да се видат обата дворца, туку уште повеќе и фактот што низ нив се гледа релјефно раѓањето и пропаѓањето на едно царство, особено убаво предадено низ портретите на падишасите, сместени во една галерија на „Топкаписи“, низ чии ликови се чувствува топотот и растежот, славата и пропаѓањето на аџеилуците со нивниот последен изданок Решад, чија старечка физиономија соодветствува на „Болниот од Босфор“ - отоманското царство во распаѓање...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во своите последни песни самиот себе се опишува како поразен, како просјак, понижен и навреден, како некој кој е сместен во кварт за сиромашни.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Бензинот е сместен во визбите на училиштето и општината.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Итака пукавме на смена, и ќе речам дека само мојата пукаше, — го 'ослободи Шаќир Ѓура и ја викна бабата Цвета, та и ја предаде Јовановата манлихера, а оваа ја смести во сурмето на малото вратниче, каде уште во ѕидањето имаше резерва место за една пушка зад сурме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Браво, браво, а така де! — повикаа во еден глас сите тројца заповедници кога го видоа белото шамивче и зачекаа да се појават комитите на вратата и да се предадат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во 70-те години на VII век, дел од Бугарите заминал кон уститето на р. Дунав и се сместил во Јужна Бесарабија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Галериите кои се наменети за постојани колекции и оние за периодични поставки, се сместени во одвоени кубусни простории; секоја со свој атриум.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Британскиот оддел на СОЕ, кон крајот на 1942 и почетокот на 1943 година на територијата на Македонија имал свој агент по име Глигор кој уште во текот на јуни 1942 година се сместил во Скопје и одржувал врска со Истанбул. 58
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Она што треба да го протресе љубителот на уметноста и она за што треба да плати е токму стравот на пингвините од лавовската рика, стравот од разјапената челуст на неизвесноста и неговиот комфорно зачепен чмар на извесноста сместен во неговата удобна фотеља од која го посматра делото во кое пингвините исчезнуваат токму во моментот кога чопор гладни лавови се нафрлаат врз нив.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
„Кодот на клиентот е сместен во специјален чип; Освен СИПИ, за кои ние во бизнисот не сакаме многу да зборуваме, нема друг начин да се открие твојата фраза.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Некои ситни работи, како торбата или алатот, можеше да ги спровне низ вратничето и да ги смести во ќелијата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Вешто но со напор ја откачи од јадицата, уште еднаш ја изгледа по должината пред да ја смести во торбата („оваа за мезе”, му намигна на докторот, „со по една чашка”), па прикачи нова мушичка на цурајката и ја остави ненадејната струја да ја одвлече јадицата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А кога конечно сѐ е чисто - in и out - американските реклами му порачуваат на Американецот како тоа свое сито, истренирано, однегувано, чисто тело да го смести во - автомобил.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ископана од оревот, од срцевината, нежната Елена; натежнал гроздот сместен во долината помеѓу двата бели брега на нејзините гради.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Брчалото се врати со разочаран израз на лицето и откако повторно се смести во зелениот пластичен стол, со ненавидувачки тон рече: „Тие треба да се некои Скач пипл или Ајруши, тие американцки не знаат. Тие се диферент пипл...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Сам султанот, со бројната послуга, со харемот и нејпочестените високодостојници, се смести во господарската зграда, додека другата негова придружба, соколарите и гардата, распна шатори на Зедница и во Дупка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Оние, за кои веруваме дека ги познаваме, заземаат чудни места во нашето паметење; како да се сместени во некоја препознатлива рамка создадена само за нив и обесена на видно место пред нашето око на сеќавањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ним не треба безрезервно да им веруваш“ беше нејзиниот заклучок во врска со однесувањето на тој војник на бел коњ.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„И не прави трошки“, рече сосема тихо.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Токму тие зборови ги употреби.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
--Јас верував дека ќе умеам без ничија помош да ја сместам во таа празнина што самиот ја обезбедив -.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но, не донесувајте преуранети заклучоци.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Чувај се од оние поединци, кои од лековерност или по потреба ќе ги сместиш во срцето или во негова близина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мајка ми ја одврза салфетата со сирење и краешник и ми ја смести во скутот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Причината за да се појавам не само како сведок туку и како поединец кој покренува обвинение, не беше само скапоценоста на семејниот ѓердан на Цвета Басотова, туку и споменот по едно изминато време што го бев сместил во преградата на скапоценостите и раритетите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зар има причина таквите нешта да се сметаат за тајна?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во едно само не сум сигурен: кого најпрвин го снемува, рамката или објектот сместен во неа?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дали таа навистина не знаеше каде е родена?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Струја од болка го продупчи и му се смести во слабините.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Прво таа се вовлече во креветот до Даниел, кога Френк го смести во креветот без да вечера.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Знаењето и сфаќањето му беа сместени во мислата и беа неоспорни.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тој имаше чувство како неколку етнички рода да војувале за да се сместат во тоа лице.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тенџерињата и тавите што блескаа, чиниите што беа сместени во шпајзот за порцелан, редиците чаши што беа на полиците, сите предмети во кујната, во трпезаријата и во гостинската соба, изгледаа како да знаат дека се сместени таму затоа што Кети сакала да бидат таму.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
За разлика од нашиот, специфично философски „ресентиман“, Енценсбергер е многу потолерантен кон Ќосиќевата литерарна промоција на епскиот дискурс.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Таквиот литературен анахронизам дарежливо го смести во интерпретативната фигура НЕИСТОВРЕМЕНОСТ.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Втемелен е врз темелната машка геј-интуиција дека моќта е насекаде, дека е невозможно да се избегне моќта, дека ниедно место не е надвор од опсегот на моќта.252 Кампот е облик на отпор кон моќта кој се дефинира со свест дека си сместен во рамките на неизбежна мрежа од односи на значење и сила, со перцепцијата дека опфатниот режим на хетеронормативното значење е неменлив, но дека, сепак, е достижно одредено ниво на слобода во однос на него.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нејзиниот осврт за тој лик покажува и дека функцијата на кампот може полесно да се посочи и да се објасни ако кампот се смести во контекст на општественото окружување од кое произлегол.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дури и денес, филмските критичарки феминистки и натаму спорат, и тоа многу ревносно, колку сериозно треба да се сфати филмот – поконкретно, колку сериозно треба да се сфатат феминистичките импликации на филмот – прашање што геј-критичарите во голема мера го пренебрегнуваат и кое, изгледа, не ги интересира.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој на овој ужас му дава средишно место во напорот да ја објасни геј-привлечноста на Циганка, еден бродвејски мјузикл чиј заплет – мошне битно – повторно се врти околу судир на мајка и ќерка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И едната и другата поента се важни; наместо да се избегнуваат, тие заслужуваат сериозно и постојано размислување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа склоност деновиве злокобно се засилува со модата да се сместуваат сексуалноста и родовиот идентитет во генетиката, во геномиката, во работењето на мозокот, на невралните патишта и во когнитивниот развој – склоност што често ја спорат психолозите и психијатрите, кои во когнитивната наука гледаат опасност за својот професионален авторитет, како и за својот дел од доходовниот пазар.342 Мојот пристап кон геј-културата е устроен да им противречи и на едниот и на другиот пристап: неговата методолошка цел е да спори и против биолошкиот и против психолошкиот редукционизам. ‌За Фелоуса, машките геј-културни практики се природни изрази на половата меѓупросторност и ја откриваат природната суштина на геј-мажите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се зафаќаше со иницијацискиот процес што им е присушт на машките геј- заедници, а преку кој геј- мажите ги подучуваат другите геј- мажи како да бидат геј – не со тоа што ќе ги воведат во геј- сексот, а уште помалку така што ќе ги заведат и наведат на него (геј- мажите веројатно веќе се имаат изобилно впуштано во секс и пред да се сместат во општествениот свет на геј- мажите), туку попрво со тоа што ќе им покажат како да преобразат низа хетеросексуални културни ствари и дискурси во носители на геј- значење. ‌Со други зборови, целта на курсот беше да се испита како дејствува културниот пренос во случајот на сексуалните малцинства.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Четири години пред Фројд да ја забележи и да ја опише генеричката верзија на неговата „семејна романса“ – фантазијата на детето дека оние што го одгледуваат не му се вистински родители и дека вистинските луѓе му се од поблагороден и пораскошен свет од оној на неговото наводно семејство – Вила Катер веќе имала дијагностицирано таков геј-случај кај Пол.257 ‌Раскажувачот на Катер ни кажува дека штом Пол допатувал во Њујорк и си се сместил во Волдорф, мошне бргу почнал „да се сомнева во вистинитоста на своето минато“. ‌Знаел ли тој некогаш за место по име улица Корделија, каде што окапани деловни луѓе го фаќале утринскиот превоз?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Гледачот кој е геј- маж, ексцентрично сместен во однос на канонската форма на семејството јадро, исто така има поголеми изгледи од стрејт-жените и од стрејт-мажите да негува иронично гледиште кон драмата на самиот семеен судир.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во случајот со Циганка, тврди Милер, ликот на мајката се здобива со посебно значење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сепак, за гледачките, ироничната реакција кон филмот не е предодредена и неизбежна.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто Циганка експлицитно е мјузикл за мјузиклот, сместен во контекст на водвиљот, а Милер ја поврзува мајката со пристапот до сцената, со дозволата што му се дава на настраното машко дете да изведува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Потеклото на одредени културни практики честопати може да се смести во историите и во премрежињата на одделни групи луѓе.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Предизвикот за квир-студиите е да ги објасни преку општествена анализа, наместо да му ги припишува на природниот поредок на нештата. ‌Зашто не е баш веројатно дека културните практики имаат корен во природата, па секој обид потеклото да им се смести во природите на геј-мажите само ќе ги направи недостапни за натамошно критичко испитување, бидејќи ќе имплицира дека нема што да се објаснува освен природните факти на работава, ќе нема што да се оди подалеку од тоа како природно си стојат работите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Најупадливиот и најкарактеристичен израз на тоа чувство на надмоќ е тврдоглавото одбивање да се поверува дека, всушност, си рожба на поединците што тврдат дека ти се родители.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како резултат на сите тие напори на лезбејските и на геј-активистите, на таквите писатели, уметници и припадници на академскиот свет, единствени веродостојни разлики (кои одат понатаму од сексуалните разлики) што денес може да им се припишат на геј-луѓето, барем од некој што сака да изгледа просветлено и политички сместен во главниот тек, се чисто општествените разлики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А како што одминува времето, некои жени може и да си дозволат да се подучуваат за динамиката на гледачката иронија и за играта на идентификациите/деидентификациите преку гледачките практики на геј-мажите, кои од неодамна станале толку пробивни и толку нашироко привлечни.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа нѐ потсетува дека пред „кампот“ да стане назив за сензибилитет, зборот бил ознака за еден вид личност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-мажите не треба да клонат од нив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Кампот“, вели Естер Њутн (зајмејќи фраза од Кенет Бурк), „е стратегија за ситуација“.251 Кампот дејствува од позиција на обезмоќеност за да ги прекодира општествените кодови чија културна моќ и престижност не дозволуваат едноставно да се разбијат или да се пренебрегнат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Со тоа сакате деконструкцијата да се смести во едно веќе заградено поле, во институционални подрачја, евентуално во некаква универзитетска дисциплина, на пример некаква лингвистичка струка, естетска, итн. и Вие сега велите, ако деконструкцијата таму никаде не се наоѓа, каде ќе ја сместите?
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Вие безусловно сакате таа работа да се смести во некој даден простор.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Возачот ми го позеде куферот и го смести во големиот багажник.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Ја слушнав како ми рече: - Софи одкако виде си заминавте откај нас се сменија уште некои девојки кои што го чуваа Патрик и беа сместени во таа соба.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Бурељ е тивок град, сместен во живописна околина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Таму Полјаците нас децата нѐ сместија во детските домови.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На нивно место нѐ сместија нас, борците против англо-американскиот империјализам, борците за слобода и демократија сместени во бараки за јапонските заробеници.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Бевме сместени во бараки, некој вид касарни.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Имаше многу ранети. Ги носеа на носилки, на ќебиња, на грб. Ги сместија во училиштето.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Со длабок воздив му ги вратив исечоците, а тој грижливо ги смести во долапчето и откако го затвори вратичето, прошепоти: - И ете така, дали си дома, на нива, во лозје, бавча, на пазар, дали се враќаш дома, постојано си мислиш како да се ослободиш од стравот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А нас нѐ сместија во плевни. Спиевме покриени со слама и сено, а за јадење добивавме парче пченкарно лепче. Дали ни беше доволно? Не!
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Меѓутоа, по молба на францускиот конзул, сите членови на посадата биле сместени во болницата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Борхес седеше во столот, внимателно облечен, во костум со кравата, свртен кон вратата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Отвори Марија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Седнав крај него, сосема блиску од неговата десна страна.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дигиталните бизниси ќе бидат раководени од мултинационални корпорации сместени во Јапонија и Швајцарија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Мултинациите“ ќе користат индивидуални мозоци како орудија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Околу 10.30 наутро бев во хотелот Ларбалет, сместен во едно мошне мирно катче на женева, и чукнав на вратата на Борхесовата соба.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Катерина Кедрос ќе „блада на јазик што го мрази“, авторот ќе се моли за спас на душата на својата (можна) сонародничка, а книгата „Псалми“ ќе биде сместена во музеј крај црквиче во реонот на Фенер - за да остане засекогаш неодгатнато колку таа книга навистина била стара, кој ја напишал и која е нејзината смисла.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Лудниците, му кажуваше Клара на Зигмунд, се преполни со нормални жени: нема ништо полесно од тоа некоја жена да биде обвинета од таткото, сопругот, братот или синот, како опасна за себе и за другите, па да заврши во лудница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Му кажуваше дека доволно е некоја жена да се побуни за своите права во бракот, и мажот да ја пријави како луда, па да ја сместат зад решетки; доволно е сестрата да побара имотни права по смртта на родителите, и браќата да ја сместат во лудница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа, малку по малку, доаѓам во состојба да го гледам лудилото како болест слична на секоја друга болест.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нецел месец подоцна, откако е сместен во лудницата во Сен Реми, Винсент му пишува на Тео: “Сакам да ти кажам дека направив добро што дојдов овде, пред сѐ кога ја гледам реалноста на животот на лудаците и на разни чукнати типови во оваа установа, го губам оној нејасен страв, стравот од лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но, откако беше сместена во таа соба пред неколку месеци, не проговори ништо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Лежерно ме смести во една од фотелјите, им одрецитира неколку ласцивни вица на трите поети во подем и ги испрати, развеселени, назад во скопската ноќ.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во храмот на Талија влезе преку театарското бифе или поточно, преку Арт клубот, сместен во сутеренот на театарската зграда.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Иако веќе со години им пишуваше на Римјаните, на Коринтјаните, на Галатјаните, на христијаните во Ефес, на Колос, а еве и на Македонците, секогаш пишувајќи многу и за себе, неговиот живот по оној пат кон Дамаск, всушност, можеше и многу просто да се смести во неколку реченици.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Една од намерите на проектот беше да се направи интересно и технички комплексно дело што ќе може да се смести во најмала можна меморија, за да допре до широката публика.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сентиментот се смести во археолошките слоеви на свесноста (во ерата во која е напишана историјата на свеста).
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Програмот генерира облаковидни слики врз основа на алгоритам чии параметри реагираат одредени зборови во текстот што се внесува (претходно сместени во базата на податоци). 54 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Утредента Томо веќе беше удобно сместен во својата омилена нишалка во нивниот двор во Куманово.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Томо беше сместен во болничкиот апартман кој му го обезбеди Виктор.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ти на твоите ќе им кажеш дека си сместена во студентскиот дом.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во меѓувреме, Рада веќе беше на удобниот двосед, сместена во широкиот наслон, глумеше смиреност за туѓите очи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А Рада многу добро знаеше дека Томо е сместен во приватна куќа, во соба каде што имаше место за уште еден.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Откако стигнаа, беа сместени во спортскиот центар на Кошутњак, а потоа секој по своја желба го разгледуваше главниот град.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Издргна многу од сувата шумурина и сето тоа го смести во едно бреме над трвлосан пар од другата страна на стеблото.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Ана, Ана, Капсулите и бартолетовата сол извади ги од под креветот. Прво, прво тоа! Да ги сместиме во куферот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сиот затворенички свет беше сместен во седум кауши, нагмечени без мерка и ред.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А овој, цртежот, што влече накај тројка, на кој попусто цртам насмеани сонца и облаци што си одат, цветни полјанки, овошки зрели, сместен во ормарот на сеќавањата, никако да го згрее Северецот што бричи и да го претворат во врел Југо, што гали како чаршаф свиленкав.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Многу убаво! Невеста, па пијаница! Си се знае, ќе се наведнеш, ќе му бакнеш рака, тој ќе ти тутне една ’црвена’, ти ќе му ја дадеш на деверот и тој ќе ја смести во чанта.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Една убава Во Струга, во она време, одморот можеше да ти биде убав ако си сместен во хотелот „Дрим“, евентуално, или да си во друштво на мили пријателчиња, кои меѓусебно перфектно се разбираат и плус еден, кој едноставно ти се случил.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Затоа своето предавање на тема „Заштита на приватноста на индивидуата со аспекти на релаксација на психолошките трауми од страв за можна репресија во наши услови” го смести во средината на ноември, во еден врнежлив, студен, депресивен есенски ден.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Дворот од неколку квадратни метра, со разгрането стебло на кајсија во средината, крај кого наместо маса беше легната макара од кабел со неколку јасикови трупци наоколу прилагодени за седење, Ханка го делеше со осумдесетгодишниот пензионер од „Металски” Боро Симески кој по смртта на својата сопруга го продал станот во Тавталиџе, им ги поделил парите на двата сина, и се сместил во приземната барака со една соба и кујна, веднаш до нејзината.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Вкоренети во едно тло, закотвени во едно доба, сместени во времето и просторот, луѓето меѓусебно смогнале сили да ѝ се измолкнат на фаталноста на партикуларизмите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Можеш и млад слон да сместиш во оваа празнотија. „Колку можете да добиете утре за него?“ ги праша и сфати дека понекогаш и боговите клекнуваат пред упорноста на безначајните верници а можеа да бидат богови само затоа што ги сакаа необичностите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Јас како да имав свое сопствено досие за палестинското прашање, кое не можеше да се смести во вообичените дипломатски клишеа кои подоцна ќе добиеја шифриран облик од прецизниот и беспогрешен шифрант во амбасадата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И така очекував во Алжир да бидам примен на голема врата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Вечерта пристигнат во Алжир, тогаш обземен со внатрешни немири, бев убаво пречекан од претставници на Министерството за надворешни работи во Алжир и сместен во најелитниот хотел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јас всушност и не добив попрецизни информации од кои ќе беше задоволна Шестата управа на Сојузното министерство за надворешни работи во Белград.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Откако се смести во купето, погледна низ прозорецот. Тука стоеше Сотир Паскали.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Второ и најважно не беше сигурен дека Александра нема информацијата за неговото прво наркоманско искуство да ја смести во некое негово неофицијално CV, кое што подоцна може да му донесе навистина среќни моменти во неговиот млад живот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Зошто тогаш тој ужас, кој не менува ништо, мора да биде сместен во идното време ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Лена се сместила во собата горе десно со двата прозорци што гледаат кон езерото.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тој беше сместен во интернат во АНН Арбор, студентски град во близина на Детроит.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Ресторанот беше сместен во една мала селска куќа, наоколу со градина во која имаше засадено секакви растенија.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тој се обиде да го смести во временски контекст.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Навистина верував во тоа. За мене најконфузниот период од шеесеттите беше сместен во последните 16 месеци. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 233
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Се сместија во таксито што го повика Марија, и тргнаа кон дома.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А ќе се сместат во Трајковата, поправо во Нешкината куќа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Старчето Диониш, иако малку збунето и преплашено, прифати да го сместат во помалечката просторија каде што Чана, како вистински мајстор, од неколку гредички, од три штици, од неколку метра конопено јаже, направи вистински кревет.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Важно со првите студени зраци на сонцето стигна бел и убав ковчег за дедо Констадин, а на Танаско не му требаше помош за да го смести во него, едноставно го црпна како што се црпнува малечко дете, го подржа малку така а потоа со солзи во очите и уште зборувајќи му Ех дедо Костадине са уткина уд ва каута!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Уште при последната преселба, кога се вселивме во оваа куќа крај реката, Татко реши своите книги да ги смести во малото одајче крај чардакот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ако Петра не го прими во својот „пансион“, ќе се смести во кампот што од Брезница беше оддалечен околу петшестнаесетина километри.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога Марко по десетина дена успеа да се врати од Флорида, Едо веќе беше излезен од болница, сместен во собичката над гаражата на Али каде што обично преспиваше и Марко.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
За време на својот развлечен престој во Битола, авторот беше сместен во една не многу пријатна собичка на третиот кат на хотелот Епинал. Беше на умови што да прави.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сместен во Поградец, град во кој диктаторот сакаше да престојува секое лето, новелата на Кадаре прикажува еден голем албански поет јадосан од режимот, чија последна слобода, поради немање можност да одлета или да отплови, поради неможноста да ги види своите дела широко распространети, се состои во неговото вљубување за последен пат и покрај одминатите години.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Јајцата ги смести во едно кошниче со слама, а шишето го кладе во торбиче и го обеси на самарот.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И пченките ги собраа и ги сместија во гаждериња, плетени од лескови прачки.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Се разбира, се обидувам раздразнетоста на Виктор да ја сместам во некои поприфатливи рамки.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Навистина, зошто е сместен во самицава ако не бил во понеделникот кај секретарот Јаким?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во нововоспоственото Кралство на Србите, Хрватите и Словенците, се врати со веќе одредената тешка судбина сместена во матарката, но и со јасната назнака во мислата дека е избегната заканата на десеттото зрно.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
На сосема неумесен начин те бев сместил во кампот на неупатените.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Сместена во една таква трикатница со накитена фасада, книжарата повеќе делуваше како пристојна, чиста антикварница, отколку како продавница за „валкана“ литература.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Хотелот „Ексцелзиор“ е близу до центарот на градот, но сместен во релативно тивка уличка со неколку повисоки предвоени згради и меѓу нив, со типично периферски еднокатни куќи, кои покрај зградите изгледаат речиси сиромашно. Некои од куќичките се оградени.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Се сместија во креветот и легнаа на грб, еден покрај друг.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Не можам тоа да го пресметам. Не. Се обидувам, но тука воопшто нема нагаѓање, колку можеш да ги сместиш во еден камион.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
В ред, в ред, можеби присутните во оние произволни тврдења на Николина Кралева што беа изнесени во форма на неуверливи претпоставки можеби согледале вина и грдо однесување од страна на мојата по малку чудна личност божем наклонета кон тривијалности и недолично однесување; можеби им биле прифатливи и таканаречените љубовни авантури со несоответни личности (ова обвинување всушност ми годеше иако спаѓаше во оние таканаречени голи измислици со оглед на моето сиромашно љубовно искуство кое во тој период сѐ уште беше сместено во одделот желби и соништа) итн.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На пример од она што го рече за Загорка Пеперутката произлегуваше дека таа, според однесувањето а и пројавените активности можела слободно да се смести во една посебна категорија суштества и дека токму таа нејзина посебност можела да ни понуди објаснувања и во врска со нејзиното исчезнување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Преполн бев со отстапки.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам дека јадеа сендвичи со колбаси или со виршли, а кога ќе загризеа од сендвичот сместен во најлон- ќеса полната уста ја вадеа од најлонот каде што сендвичите беа заштитени и веројатно разговараа за мене бидејќи со главите покажуваа кон тремот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се согласив со оној дел од нејзината оценка во која ваквите досетки ги смести во рафтот на тривијалностите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Јана потскокна од столот и се смести во скутот на сопругот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Роман Гигов Грофот седеше зад истата маса како оној ден кога ја напуштав канцеларијата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам дека реченото можеше слободно да се смести во графата обично губење време, а инаку, во себеси, но под јазикот, го прпелкав и оној друг исто така метафоричен исказ во кој беше присутна тепаната празна слама!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Изгледа оттаму ги протерале калуѓерите или калуѓерките и нѐ сместија во големи одаи со кревети на кат, по дваесет и повеќе деца.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Почнаа прво грчките деца да поставуваат скечови, а потоа и ние.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Па тие и ги дадоа децата да им ги чува и заради тоа не отиде на фронтот, а таа ги напушти... - така велеа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Мажите и жените што нѐ пречекаа и нѐ сместија во вагоните, откако тргна возот нѐ прашуваа: - Шти романешти?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Стојат, ама кога ќе ги сместиш во стомна. Или кога ќе замрзнат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Германската филмска ѕвезда, Ани Ондра (Anny Ondra) одвај зборуваше англиски и бидејќи дублирањето, како денес, тогаш не постоеше, нејасните места ги снимав со помош на англиската актерка Џоан Бери (Joan Barry), која беше сместена во кабина надвор од кадарот и која го зборуваше дијалогот во микрофонот пред себе, додека г-ѓицата Ондра само ја отвораше устата, како да зборува.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не можеше да се одолговлечува...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Бев сместен во втората соба.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не можев да пуштам корења...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Бидејќи буџетот не можеше да овозможи приватни тоалети и слични објекти, нив ги сместивме во простори кои даваат нужна приватност во смисла на местото и времето.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Таквите сцени се случуваа и во бавчите пред работниците, тој не одбираше место, штом ќе се најдеше во нејзина близина таа или мораше да седне за тој да се смести во нејзиниот скут, или да остане простум кога набрзина ќе се счепчеше на нејзината половина чиниш како кога се качува по стеблото на некое дрво.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Гркинките се приближија до Македонката, нешто ѝ проговорија и оваа бргу бргу ги завлече децата и едно по едно со изговорување на името им ги предаде на Гркинките, а овие откако ги поздравуваа со стисоци на рацете, ги сместија во нивниот џип, кренаа раце во знак на поздрав до толпата, џипот испушти еден силен прдеж и замина по истиот пат по кој и дојде.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Едни се сместивме во касарната, други по куќите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Првин ме сместија во болницата на Црвениот крст, но, кога ја видоа раната, ме однесоа во воената болница.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му пишуваше на тогашниот министер за култура на Франција, Жак Ланг, да ми биде овозможен двомесечен престој во познатиот француски преведувачки колеџ во Арл, сместен во еден средновековен замок кој некогаш служел како болница, дисперзиран дел од културниот простор Ван Гог.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Потоа бил принуден да ги бара насекаде за да ги смести во книгава.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Се наоѓаше во кафез, сместен во помал шарен шатор.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- Пак јас сум, Пандели. Веднаш да формираш резерва и да ја сместиш во Косинец.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
11. Поп Доне со Килета се смести во одајчето во даскалницата, владичкото, како што го викавме зашто во него требаше да спие владиката ако некогаш дојде да пее во нашата црква.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Овде тато повторно се налути - божем, тоа уште не може да се нарече раѓање, тоа уште не е човек туку е половина ембрион и дека е потребно или да се втурне назад, или да се смести во инкубатор.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
И ние решивме да се враќаме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Германците се сместиле во подножјето каде што врвевме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
2. Додека ѕидарите, мајстор Хусеин и мајстор Абдула, го редеа скелето за минарето и патем се препираа за неговата височина, ибн Бајко веќе убаво се смести во чифликот на село Бразда, што му беше доделен.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)