сме (гл.) - излезе (гл.)

Како да сме излегле од најстабилна демократија во која луѓето уживале неприкосновени слободи кои што никакви тајни служби не можеле да ги ограничат.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
- Кај гледаш, мори, куќа, кукавицо моја, велам, кај гледаш дома, велам, кога уште не сме излегле од шумава.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Но, тој се занесува малку повеќе отколку што треба. Мисли дека ако двапати сме излегле заедно, веќе сум му девојка...
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Па така сме ти задремале штом од тумбите сме излегле на рамно, вслушани во галежното клацкање на виното не во балонот од багажникот туку во утробата на секој од нас.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Сестра ми ме виде кога го зедов – рече Снеже.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Домашните и онака не знаат дека сме излегле со велосипеди.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Можеби затоа кога слегувавме од ридот од збор во збор прудолу и кога од Нитра се упативме кон нашите пасишта и езера расклештени дека сме излегле од темнината си ги скршивме нозете од препки.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)