скрши (гл.) - гемија (имн.)

Откоа виде Силјан оти никој не излезе, тргна да оди по адата да види што земја ќе бидит таа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Застанал крај море да гледа кај што се скрши гемијата, да не нешто излезит од море дуовникот; арно, ама зачудо што чекал Силјан, чунки дуовникот и сите друзите што беа во гемијата - беа се удајле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Застанал крај море да гледа кај што се скрши гемијата, да не нешто излезе од море дуовникот.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)