седи (гл.) - еден (прид.)

Така бркани од силниот аскер членовите на востаничкиот штаб — Сарафов, Гарванов, Тале поп Христов, Лука Џеров (без Дамета), со стотина свои истоштени четници, — седеа еден ден под широките ели на Копанките, под самиот врв Кајмакчалан, длабоко замислени, не знаејќи какви мерки да преземат барем нивните глави да ги довардат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Аскерот ни иде по трагата и бргу ќе нѐ открие.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
5. Витолишкиот мудур Арсланбеј седеше еден поручек во својата одаја, два три дена пред Илинден, наднесен над едно писмо и ѕуреше во него преку очилата, очигледно замајан од неговата содржина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе туркат ѕид со глава, а оти ќе кршит лејката не му текнуват!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тие не прозбореа повеќе и, онолку колку што беше можно за двајца што седат еден спроти друг, на една иста маса, не се гледаа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пандо помисли дека зборува за него, та затоа се поднамести и начули уво.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој сврте и тргна, а јас по него. На полјанката, потаму од селските гробишта, војниците копаа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Жал ми беше. Млади беа сите, а меѓу нив и две девојки. Мојата ја немаше меѓу нив.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Жените си прикажуваат. Забрадени, облечени во црно, седат една до друга. Намнисуваат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Седеа еден спроти друг и се гледаа право в чело, а сонцето ги потпечуваше озгора како на тлеан оган и тие си зборуваа тивко, речиси со шепот, да не ги исплашат рибите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)