сврти (гл.) - на (предл.)

Тоа беше голема возбуда, но промената беше таква што одвај се забележуваше и ние продолживме со нагаѓањата: ќе смени сосема брзо, не ќе смени, ќе сврти на песочна, не ќе сврти.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога свртевме на Гринвич Авенијата, каде неколку жигола стоеја потпрени на ѕидот, ја видовме оваа плавуша како ја фрла главата наназад и вели, доволно гласно за овие педери на глуварење да ја чујат: „Ох, погледни ги само тие Green Witches!“
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но само што ги изговори првите зборови од песната, тој веднаш им се сврти на пејачките и, гласно, самоуверено, им свика, повторувајќи го со мака зборот: - Фаајрон, фаај...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Откако си ја исрка теглата со слатко од бели цреши, зашеќерено или не тоа си знаеја тој и братучедата, младиот Курназ му се сврте на Ване: - А ти, Двојаков број два, од каде и каде?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И јас, тогаш ќе пречекорев кон тие луѓето со кучешки нозе и ќе му се свртев на тие ангелите, ќе им речев: „И овие ќе ги убијам.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
За разлика од Х.Х., З.З. беше поумен и работата веднаш ја сврти на шега.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Под ниско обесените гранки, свртен на запад – зее мрачен отвор и самиот изглед на влезот буди морници.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И откако врз Тито и Југославија не оставија сув конец, му се свртија на раководството на НОФ и АФЖ.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
125. Не случајно Мисирков зема тројца од Охрид што се свртеле на три различни страни и се ставиле во услуга на трите националистички пропаганди за завојување на татковината.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И кога свртеле на џаде, кај воденицине Чатлакови, ме здогледале мене кај што копам пченка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Оставете го добитокот и одете си, инаку еден по еден ќе ве исклукам со туфеков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се обидов да станам. Долго, со напрегање на бубачка, се отплеткував од волнената тежина на покривката и веќе седев кога девојката се сврте на петици, ги стисна дланките на гради и остана загледана во мене или во сенката зад мене.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пак истото ја прашав од збор до збор и пак таа остана во тесната рамка на прозорецот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Кој си? се свртел на таа страна Онисифор Проказник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Џипот мина крај густежот и по неколку метри сврте на левата страна и влезе во еден широко отворен хангар.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Кога го свртија на лице Кејтеновиот син, ги видовме неговите ококоравени очи, силно стиснати усти, пенливи. Со крвца.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
А вие, браќа мои, “ - им се сврти на браќата кои беа тука присутни, но не учествуваа во дискусијата, „да кажевте нешто за овие работи?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Само црквата господ ја сочувал: силниот ветер што дувал го свртел на друга страна.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во вторникот утрото неочекувано Србин му се сврте на Шишмана.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Радоста од Силјана се свртела на преголема жал и плач и тогај дури се уверил оти штрк ќе си биде и штрк ќе си умре. – "Ех, кој не слуша татко и мајка, си рекол сам со себе, клетвата го фаќа, нели ме донесе Господ на мојот вилает, не ни е толку жал, чунки овде ќе си умрам".
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Така и Силјан коњарецот, голема радост му се сврте на голема жалост, чунки од големата радост слегувајќи на земи не стори мукает да не го окрши шишето; да што рекле стари: "зла суправа – готова штета", така му се сторило и на Силјана, дека силно паднал на земи и го удрил шишето од каменот и го окршил парче по парче и водата се разлеала по каменот.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Во мала постојбина на усамени Така хабро свртено на југ Стебло се суши...
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Се сврте на онаа страна каде што отидоа децата, но кога не ги виде никаде наоколу, рече: - Ама го видов ли јас и она Мартина со нив или така ми се стори!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кај човека потребата да им се сврти на спомените обично доаѓа подоцна. И тоа колку подоцна толку подобро. Илјада пати го имам речено ова.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога останавме сами, му се свртев на Никифор.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
колку патрони чеиз му донесе на Горачинов, ми велат, да имавме ракија, вели Горачинов, ќе ве викневме на блага ракија, и ќе фрлавме пушки, вели, свртете на друго, вели Ристо Коларов, здравувајте нѐ в образ, бацете ни рака, вели, не го погоди моментот, вели Горачинов, историскиот момент, ова не е свадба, туку свадбено патување, вели, дури си млад сѐ можеш да кажеш, што се вели, сѐ ти се може и сѐ ти прилега, и јас гледам како се стемнува и како цело небо ни слегло во морето, сосе ѕвезди и сосе месечина и си мислам дека сме тргнале по небото, сме се закренале на некоја пловидба меѓу ѕвездите, целата сум зашумолена и пренесена некаде, некоја голема умора ми се обесила на клепките, ми натежнала во коските, нешто гледам, а повеќе не гледам, како до половина да сум заспана, завлезена во сонот;
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Одвај успеа да се сврти на колк.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Го замолив таксистот да забрза и да сврти на левата кривина кај следната крстосница.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Потоа мислата му се сврте на друга страна.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)