свитка (гл.) - на (предл.)

Во појасот носи шише вотка. Кога таа ќе се врати, вотката ќе ја нема.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сани неколку пати мора да чука од страна врз комбето, да тропа со клоци и да го вика додека тој да се разбуди. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 173 Секој ден мора да биде посебен, единка, како суштество, снежен леопард, зебра, или виножитна пастрмка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дури и за свитканиот на две Дане Шарлаганџијата, или поточно за неговиот коњ што ја движеше пресата за цедење шарлаган.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
— Му се овргали право в очи, и како на дедот Јована преѓеска што му удри една клоца во слабината, сега и на Бојка му удри една уште посилна меѓу нозе, та, макар да беше силен, млад и јак не помалку од Брниклијата, Бојко се фати за удреното место и се свитка на тревата крај дедот Јована.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Андон беше висок, со долги раце до коленици, со нескладна конституција, најмногу заради вродената мана левото рамо видливо да му биде поткренато во споредба со десното, при што крупното тело, со нагласена комбинација на испупчени коски и разиграни мускули, смешно му беше свиткано на десно.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во устата држи џоинт, лежејќи свиткан на страна позади во комбето на еден гребен над реката Снејк каде што тие сега живеат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
— Викна Бојко така силно, та дури ехото повтори во долот во Врткова Ливада и се разнесе по целата гора до Кучкин Камен нагоре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се свитка на каучот, под покривачот со којшто го покрив.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)