рече (гл.) - строго (прил.)

Слушај, бабичке, ѝ рече строго, одвај задржувајќи се да не избувне, - немој светештва да ми шириш, знаеш со светците сме начисто.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Престанете во еден глас да викате, - рече строго дедо ми.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Мишко почна да плаче престрашен и јас сфатив дека претерав со грозните закани, но не попуштив: - Мишко, - му реков строго, - се рабравме?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Фурни леб треба да изедеш, за да созрееш!“ ми рече строго.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Велат - фиќо не било авто!“ во гласот му трепереше лутина.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Слушаш жено: авто да купиме - а не фиќо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Како не си крадел, - рече строго, - еве, си крадел, му го покажа дрвото.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)