рече (гл.) - збунето (прил.)

- Ден - година! Рече збунето, кога Трајан ја крена главата и погледите им се сретнаа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Да, реков збунето, - Марина тука ли е? - се осмелив да прашам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Здраво“, рече збунето брат му и застана. „Вие веќе се познавате“, покажа со главата кон девојката. „Здраво“, рече и самиот. „Секако дека се познаваме, ако она, денес, беше запознавање.“ Околу нив се буткаа гласови и лакти, тие и самите отпор во лаките за удирања, беа безгласни.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)