рече (гл.) - лут (прид.)

Дента на Пурим, Јехуда Давидовиќ отиде во синагогата Бет Исраел во улицата „Цар Урош“ што веќе ја нема, знате сите, ја красеа лични кубиња на врвот од двете кули дезенирани со крупни риги, прости ми Боже, како на матроска маица и залепени до фасадата на храмот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Чекај доња Силвија”, рече лутиот татко, „еве - се повлече - еве нека одат на пуримска забава, ама нека одат, брате, на некое друго место...“
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ај, мајката! рече лут. Ја зеде рамката, го зеде паднатото клинче и повторно го закова на ѕидот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)