рече (гл.) - игумен (имн.)

- Поделен манастир не може да биде... - рече игуменот. - Тоа е како кога ја делеле птицата двајцата луѓе што ја уловиле: секој сакал да добие половина од неа и пак да му пее птицата... А може ли поделена птица да пее?
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Во право сте, полковниче... му рече игуменот поднасмевнат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Значи со нас сака да прави компензација... - рече игуменот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Море од лакомија... Се прејадоа... - рече игуменот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Нема завршено за лекар, - рече игуменот, - но има дарба и искуство... - И наследство... - рече отец Иларион.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Потоа клекна на гробот од свети Наум и го залепи ушето на плочата за да види дали се слуша чукањето на срцето на светецот, како што им рече игуменот, да види што може да значи тоа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Море сѐ алал нека им биде, само поволно споров да ни го решат... - му рече игуменот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Потоа слегоа во дворот и Стивенс го праша игуменот: - Ова ли е лудото момче од Езерец? - Да, - рече игуменот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Имавме до пред пет години. - рече игуменот, - но фати свинска чума и ги сотра: и манастирските и по селата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Што интереси има Франција и Италија? - рече игуменот како за себе.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Во војната е важно животот да се сочува, а потоа сѐ се надоместува... - рече игуменот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- По преданијата, на ова место најмногу сакал да седи свети Наум и да гледа во езерското синило кое го смирувало по напорната работа што ја имал при препишувањето на светите книги... - рече игуменот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Не грижете се, ве молам... - им рече игуменот сѐ уште тресејќи се од возбуда.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Манастирот подоцна, им рече игуменот, со доброволни прилози на народот, пак се обновил, но низ времињата бил често опустошуван и плачкосуван од качачки банди: опустошуван бил и од чумите што ги носеле војните; но тој пак опстојувал и ја ширел просветителската дејност преку учениците што учеле во неговото училиште.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Ние ги викаме „Богоројчино цвеќе“, - рече игуменот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Слушај“, рече игуменот, „ајде овците и свињите се изеле, ами каблите лозје, каблите земја?“ „Отидоа“, кратко одговори Бајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Онака, онака, ама и вака”, рече игуменот, кој не се лутеше лесно, зашто беше еден редок човек што знаеше дека смешките ја крепат човечката самотија.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)