распрскува (гл.) - и (сврз.)

Белите капки вода како бисерни зрна удираат по потсушените дреи, се распрскуваат и завчас се впиваат во нив.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сенка на нов облак дим прелета преку дворот - тоа воз помина...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сѐ се распрскува и смрди, не се стои понаблиску.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)