разубавува (гл.) - живот (имн.)

Сигурно мислеше на двете желки, зашто речиси веднаш додаде: Можеби токму бавноста го разубавува животот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Меѓу бугарските војници беше дури и пожелно вака да се разубавува животот на француските војници бидејќи тоа докажуваше дека се мекаши и дека печениот бугарски војник ќе победи.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Секој ден, секој час тие сѐ повеќе го разубавуваа животот наоколу, - туку гледаш како цвеќе никнато од под камен ќе те изненадат за чудно чудо.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)