разочара (гл.) - во (предл.)

Но никогаш до тогаш Русите не се разочаруваа така како што се разочараа во времето на последната војна.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кон болките сега се придаде и една тешка грижа, да не го побараат, да не го спашкаат по адресата, и дедо Иван ќе се разочара во него, ќе види со кого имал работа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ф. Б.: Што ве разочара во овој космос?
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Долго време во животот сонував за него и еден ден сонот стана јаве.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)