пројаде (гл.) - јанѕа (имн.)

Кај колковите, на бутчињата, гледам сета се ишарала. Небаре коприви да ја журкале. Ме пројаде јанѕа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Абре, аман“, рече едно време, „многу камења излегуваат!“ Мене ме пројаде јанѕа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)