проголта (гл.) - темнина (имн.)

Можев да се споредувам само со оние ѕвезди за кои не знаеш од каде, кога ќе паднат и каде ќе ги проголта темнината.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А денот пак мудро молчи...премолчува... се премислува се плаши да не го проголта темнината, да не остане засекогаш таму... да не престане да свети неговото сонце...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)