провлече (гл.) - мрак (имн.)

Пред очите му се провлече мрак, засветкаа неброени ѕвезди, како во најѕвездената јулска ноќ, а потоа исчезна сѐ...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Таман провлече мракот, ене ти ги четворица луѓе одоздола по Бонечкиот дол; се влечкаат на десетина метра еден од друг, како волци во магла.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пред очите му се провлече мрак, засветкаа неброени ѕвезди, како во најѕвездената јулска ноќ, а потоа исчезна сѐ...
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)