приближи (гл.) - лице (имн.)

Управникот чекаше уште момент, два, потоа му го приближи лицето.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Сигурно смрдам, си мислеше Ема, мајка ми ме лаже.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Едо беше збунет. Не знаеше што да прави, но Инес му го приближи лицето толку многу што тој се исплаши дека жилите на вратот ѝ се претегнуваат и дека дахот го губи; ја почувствува нејзината задишана топлина во образите па во мигот кога бакнежот стана неизбежен, таа, одеднаш, се тргна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Го приближи лицето до таму и зеде длабок здив низ нос.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)