прекорува (гл.) - себеси (зам.)

Не знам дали е в ред да се прекорувам себеси дека моите последни навраќања во Книгоиздателството што се наоѓаше веднаш зад Камениот мост биле поттикнувани и од љубопитството да се осветли уште некоја дребулија од минатото на човекот што ја беше отфрлил мантијата?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И тогаш го изеде јанѕа. - Идиоту! - се прекоруваше себеси.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)