прашува (гл.) - на (предл.)

Како најобичен светилничар сека зора се прашувам на ‘ртот: како ли ќе изгледаше историјата на нашето место ако моите кога не бев замомчен не ме дадоа за светилничар?
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Кој прашува на овој начин тој ја потценува силата на традицијата, тнр.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Се прашуваш на што ли ти мириса потта на огледалото и едначејќи ги по звучност врисоците на кујната, размислуваш во која техника да го нацрташ денот.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)