прави (гл.) - во (предл.)

Мими: Не ме интересира!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сакам тоа да го правам во стан!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во другите случаи, третманот е најнедраматичен што може да биде.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Не е како што видов дека прават во Британија, каде ти го запишуваат името и ти бутаат инјекции со валиум во задникот“, суво коментира Аугуст.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се чудам така и истовремено си велам: Боже, Боже, кој знае што глупости сум правел во животот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Не се сеќавам што правев во тој момент.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Меѓутоа, во истиот момент се созедов и си велев ... не, тоа не е возможно... не сега... не мојата мајка...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Дури некои промени во звучниот период, што се однесува до филмската техника, може да ги сметаме за грешење во Ворхоловската естетика.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Мерв веројатно мислеше дека андерграунд е едно големо и среќно семејство во кое сите се сакаат или се доволно паметни да се претвораат дека се сакаат, како што прават во Холивуд.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа пред сѐ е првиот Ворхолов филм кој во целост е сниман со подвижна камера (ако ги изоставиме ретките зумови и движења во Vinyl и Space); парадоксално, Ворхол којшто упорно ги одбивал предлозите на своите соработници фиксираната камера да ја помести макар за милиметар, тоа обилно го правел во Nedy, кадешто самиот ја врши функцијата снимател.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Навистина.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Наместо тоа, Бригид рече такви работи на сметка на Ултра, што не се осмелувам да ги пренесам.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
А што правиш во времето слободно?“
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Тие нам нишчо не можат да ни прават во стената.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Така, готово е. И полоши ги правевме во партизани.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Српскиот претседател - во тој кошмар од елементи, каде што злосторствата се прават во име на (православниот) Бог, масакрирањето на другите во име на борбата против фашизмот, каде што никнуваат концентрациони логори во името на стравот од сопственото истребување - се претвора во чудовишна икона од која секој миг беснее Хитлеровиот поглед, Садамовото мрсно чело.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Мојот загребски забар со “природен талент да задава болка” пред неколку месеци ме прашуваше што тоа јас правам во неговата ординација, то ест зошто не сум на - фронт.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Онака како што прават во Стариот крај,” ѝ сугерира Даниел.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Како резултат на тоа, разбирливо е што поголем дел од неговите интимни познанства со жени никогаш не прераснале во посериозна емотивна врска.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Навистина, тој повеќе пати предупредувал една од своите девојки, Беатрис Вуд, млада актерка која што ја сретнал во Њујорк во 1916 (и која се уште е жива), никогаш да не ги меша сексот и љубовта, што според неговото мислење таа го правела во нејзината неуспешна врска со неговиот пријател Хенри Пјер Рош. (7) 110 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сосема сме различни од хетеросексуалците – освен по она што го правиме в кревет (она што, горе-долу, сите во кревет го прават исто, со некои ситни, незначителни варијации).“
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Заправо, исти сме како хетеросексуалците, освен по она што го правиме в кревет (што си е само наша работа – а и колку помалку се зборува за тоа, толку подобро).“
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кампот ѝ се одмаздува на љубовта поради моќта што љубовта ја има врз геј-мажите (затоа и добро се вклопува тоа што самиот камп е непривлечен), а тоа го прави во име на заедницата на геј-мажите во целина, со кои дели едно удобно, иако амбивалентно соучесништво.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Карма се активностите кои тој ги прави во текот на своето живеење, за кои добива награди или казни.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ние другите не бевме љубоморни поради тоа, напротив сите го сакавме и поштувавме, тој беше нашиот идол и патоказ за сѐ и сешто што правевме во нашите детски игри и главен актер на сите возбудливи доживувања.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Тоа го прават во своите спомени и двајцата преживеани гемиџии П. Шатев и Т. Органџиев.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Тоа е кондом“, рече таа, солзите ѝ навираа на очи, “докторот ми го набави... ги прават во Шведска.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го правеа во чест на мажот и жената, во чест на ѕверот, во чест на Бога.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Лицето ѝ се намурти и почна да плаче.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го правеа затоа што беа распуштени, дома на слобода, живи и интимни, затоа што повеќе не можеа да чекаат, не можеа да го чекаат одредениот час, точното време или температура, не можеа да ја чекаат иднината, месиите, мир на земјата и правдина за сите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Тоа е кондом”, липаше и плачеше толку силно што кимоното ѝ се отвори и можев да ја видам контурата на таа работа врз испапчувањето на нејзините пупки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го правеа заради Бомбата, поради загадувањето на животната средина, поради четирите коњаници на Апокалипсата, затоа што уништувањето може да се случи додека да трепнеш.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Само фасадата се разликува. Внатрешноста на оние кои го прават тоа, е иста.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Те советував, а ти не ме послуша. И погледни. Види ја нивната среќа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Немој да мислиш дека има разлика меѓу едните, другите и третите; тоа што едните го прават во највалкани соби од полуразурнати куќи, другите во хотели, а третите во дворци, не ги прави различни,” рече брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Гледав дека ти не знаеш што треба да правиш во животот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Што направивме и што треба да правиме во иднина?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А по некое време, кога беа веќе зафатени во еден голем град и откако работеа доста за да можат да сетат што значи да се кажува копанката со вар и песок горе; на високото скеле на една раменица, откога можеа да сетат што значи и сѐ друго тука, старците често пати знаеја во слободните денови, или онака, делник ден, кога немаа што да прават во градилиштето, да ги пуштат сите нив да прошетаат по улиците на тој град, да го видат, да го рашетаат градот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И навистина, Фиданчо секое утро комплетната тоалета ја прави во езерото: се нурнува, се насапунува, па повторно се нурнува и како морж излегува од водата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ако го прават в сабота, мора да одиш на училиште.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Пази сега, излегуваш од дома, надвор пукнала пролет (некогаш СВОЗ-от се правеше в есен, појма немам) и гледаш запален оган!
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Во неа се лепи експрес сликичка која што ја правиш во фото-автоматите кои што се наоѓаа во ЈАТ и ете ти Феријалец!
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Некогаш ќе ме види и Уља, ама се плаши да ме праша што правам во глуво време, надвор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си одиме и кој како ќе нѐ види ќе праша: - Аирлија, Јоне, што правите во Дрмине, што ќе правите?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тие трансформации немаат за цел толку одредување на сексуалноста како таква, бидејќи таа произлегува од односите со родителите, љубопитноста на детето кон она што родителите го прават во негово отсуство, неговото интересирање за примарната сцена, родителските одговори и премолчувања околу сопствената сексуалност, и сфаќањата за сексуалноста кои врз основа на сето тоа детето ги развива.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Бидејќи бев преоптоварен со теми и книги од областа на фантастиката, решив бидето да биде тајм-машина.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Така, наместо своите блуежи да ги положувам во шолјата, тоа го правев во нејзиниот брат.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Додека ја напуштав Картагина, замислував, што би правел во мојата ситуација младиот амбасадор Пико.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Алек не мора да спиеш по панталони,конкретно јас немам намера тоа да го правам во фустан.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Сѐ што правеше во животот сакаше да биде перфектно, па и кога се подготвуваше за специјализација консултираше многу книги, читаше на Интернет за разни болести.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Овој и ваков Бино, со два класа гимназија, многу добро си ја бркаше даскалската работа: да ги научи децата да пишуваат, да читаат и псалат во црквата, но загрижен за својата материјална положба сосема малку работеше на националното подигнување на народот па и тоа што го правеше, го правеше во насока што му ја укажуваа егзархиските луѓе, т. е. кон Б'лгарштината.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тие веќе си правеа во умиштата свои и беговски кули по сите мариовски села и поставуваа ќаи и субаши на секој чифлиг.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Со прекор во гласот ми вели дека сум премногу критичен спрема себеси, дека ги бројам само промашените пенали, дека ги потценувам сопствените чекори, дека плукам на сето она што сум го правел во стариот крај, дека заборавам дека имам потпишан договор за својот прв холивудски филм, дека умеам да бидам патетичен, да се сожалувам, да уживам во сопствената меланхолија...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
- Така се правело во Илинденското востание, така и сега се препорачува - одговори мајка му.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Што правел во зоолошки Курта? КУРТА: Шмукал крв.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Поза Додека месечината од мракот парампарче прави во нас несвесното е распослано како освојувачот пред Рим кајшто сите патишта водат тој што во тебе бара сличности со историски ликови фрески соѕвездија твој домородец е варварин биди испади го биди на оваа гозба нема ни мудрости ни шлаканици ќе се сликаме голи и гладни додека ги јадеме животот и лебот на љубовта и за твојот и за нивниот мирен сон.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Б: Но има многу луѓе, како што се Кристијан Волф и Фредерик Рцевски, кои прават нешто што би можело да се нарече „политичка“ музика: како Кристијан во правецот на либерален социјализам. К: Јас тоа не би го правел на тој начин... тоа не би го правел во никој случај... Б: Не.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Големите заблуди, се чини, секогаш доаѓале оттаму што во различни времиња, најголемите грешки се правеле во името токму на постоењето на новиот човек, натчовекот, неговото красење со незаслужени ореоли.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Првин за човекот, а потоа за книгата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Претседателот на писателите се најде во небрано, не знаеше како да продолжи.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Иглите за плетење и преденото и многу други работи што ги правевте во вашите села и по дома, тука да ги заборавите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И кој знае дали и мене, ако останам жив, нема да ми залепи нешто затоа што правев во Отешево и дека сега ви кажувам за Отешево...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ова што го правиш во овој стан не е никаков принцип. Тоа е едноставно бесмислено.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОЖО: Што си правел во Јужна Америка? ЈАКОВ: Ги продолжував шпанските традиции на татко ми.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Почна да бара нешто по џебовите и токму кога имаше намера да го праша нешто минувачот што брзо чекореше крај него, јас му свикав: - Дедо, дедо, што правиш во ова време овде?!
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Косата ѝ падна врз челото и јас посакав да ѝ поткренам, како што тоа сум го видел дека го прават во љубовните филмови, ама никако не можев да ја помрднам раката - толку тешка ми беше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Како што се правеле во Кратово, а и поубави.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ги испраќам и ги пречекувам, ете што правам во мојот кутар живот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се радувам заради нив, тажам по нив и постојано така.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас, знаев какви глупости правел во минатото со манекенките, се задолжувал за да им плаќа престој во хотели, јадење и други глупости.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Момчето со полни усни и остар син поглед нападно ми поставуваше прашања од типот која сум, од каде сум и што правам во Охрид.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)