почувствува (гл.) - нејзин (прид.)

И така избезумен од страв, ја почувстува нејзината болка во своето тело, смртна болка која е сепак помалку итна од битката да си го поврати здивот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеше да ги почувствува нејзините гради, зрели но цврсти, под униформата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Шпанската историја ја проучуваше пред да замине со доброволните антифашистички бригади, но и ги почувствува нејзините најтрагични моменти и затоа тој се надоврза на Татковото кажување: Волјата за религиозна христијанска унификација ќе се почувствува по крајот на муслиманска Шпанија, кога во 1492 година, католичките кралеви, стигнувајќи во Гранада, ќе ги прогонуваат Евреите, со исклучок на тие што ќе го прифатат преобраќањето во христијанството. Тоа е историјата на мараните.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И шпанските муслимани биле насилно преобраќани во католици: тоа е историјата на мориските (les morisques), додека триста илјади муслимани во почетокот на XVII век биле прогонети од Шпанија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Безброј пати ја почувствувал нејзината сласт и пак гори од желба да ги испроба на дело најскриените варијанти.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Беше магија што многумина ја сонуваа и сакаа да ја допрат и да ја почувствуваат нејзината убост и мекост.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ја почувствува нејзината неодлучност, па продолжи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Уште на игранката, кога на својот врат го почувствува нејзиниот здив, изостана оној топлотен бран, кој обично надоаѓа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Со усните го допре нејзиното чело за да го почувствува нејзиниот мирис.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ја почувствува нејзината борба, нејзиниот крик.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Кога ги слече и панталоните и здолништето од на себе, коњот го почувствува нејзиното голо тело на себе, ги почувствува нејзините голи и врели ципи стегнати на неговиот мев и се возбуди така силно што зафати да јури со сета сила и да 'ржи со крената глава.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Клекна до горниот дел на креветот и беше толку блиску до него што тој можеше да го почувствува нејзиниот здив, а во нејзиниот здив беше и здивот на другиот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ако едноставно го свртеше лицето кон нејзината страна на креветот, или ако се обидеше под покривката со раката или со ногата да го почувствува нејзиното присуство, ќе дознаеше дали таа беше на креветот, но тој не го стори тоа зашто ако таа беше таму и ако беше будна, ќе може да исконструира дека тоа е знак на прошка или за негова потреба од неа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
На својот образ ја почувствува топлината на нејзиниот здив, а со носот го почувствува нејзиниот мирис.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Едо беше збунет. Не знаеше што да прави, но Инес му го приближи лицето толку многу што тој се исплаши дека жилите на вратот ѝ се претегнуваат и дека дахот го губи; ја почувствува нејзината задишана топлина во образите па во мигот кога бакнежот стана неизбежен, таа, одеднаш, се тргна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ја почувствував нејзината моќ.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Можеби Карл, кога ќе ја почувствува нејзината мајчинска топлина, нема да ја гледа како туѓинка.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се прегрнаа. Татко ја почувствува нејзината тага и солзите на образите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Татко ја почувствува нејзината притаена вознемиреност и продолжи: – Ти знаеш, мила, јас цел живот ја криев од децата, па дури и од тебе, мојата „отоманска врска”, моите роднин­ски врски со првиот премиер на Ататурк, со мојот вујко Фетхи-беј Окијар.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)