почне (гл.) - гласен (прил.)

Ја заврте лево-десно главата, погледна значајно во татко ми и почна гласно, многу гласно, да се смее.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Се стрчав по скалите, одвај воздржувајќи се да не почнам гласно да викам: - Јас сум писател, напишав роман!
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Групата во еден момент почна гласно да негодува генерирајќи убиствен нагон.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И токму кога бев сигурен дека мајка ми ќе ме пофали заради тоа, таа почна гласно да се смее, ме погали по косата и рече: - Не е убаво да лажеш.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сестрата одеднаш престана да цимоли и почна гласно да се смее, сета мрсулава, покажувајќи си ги шилестите, расипани запчиња.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
“Ќе врне “ - почна гласно да размислува: “Кога облаците пловат вака ниско, секогаш се случува нешто непредвидено”.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Мостот отсекогаш ми се гледаше како нешто страшно.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Сигурен бев дека тетка ми два дена готвела - имаше три вида различно месо - телешко, свинско и јагнешко и два вида компири во рерна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)