потпре (гл.) - чело (имн.)

Го потпре челото на стаклото на прозорецот. Нешто стануваше, нешто ја решетеше ноќта.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Ќе се гледа“, шепна, си го потпре челото на левата рака, погледна уште еднаш низ прозорецот и од цртката повлече друга, од неа трета и започна да пишува…
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Го потпрев челото на тупаница: ноќ е, месечината се спушта ниско и со ергенски занес се мушка меѓу трски и грмушки не чувствувајќи ги гребениците, дишат дрвјата од надојдено зелено млеко на пролетта и се поткреваат водите на прсти да ги наслушнат тишините на далечините до кои ќе стасаат по дождовите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И сенките во собата како да ми се забуцуваа в месо, како да беа запци на стапици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Вилата, секако пресува и преистанчена, пукнала.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го потпре челото на ѕидот и се олабави.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Гледајќи ја дршката во своите раце, остаток на сила и нејасна омраза, споулавеникот седнал на камен и го потпрел челото на поткренатите коленици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)