постои (гл.) - збор (имн.)

На крајот ние ќе го направиме мислопрестапот буквално невозможен, зашто нема да постојат зборови низ кои би можел да се изрази.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не постои збор за „камп“ на француски, на германски и на кинески.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во Новоговорот постоеше збор за тоа: се нарекуваше „самживот“, со значење за индивидуалност и ексцентричност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Зборуваа дека тоа било некое речиси човечко разбирање меѓу нивните два погледа. Само што не постоеле зборови.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во Новоговорот не постои збор за „наука“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Како тогаш кога и самиот се оклопуваше во нешто нејасно за што во ниеден јазик на светот не постоеше збор.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)