постои (гл.) - закон (имн.)

Значи, и со бегол поглед може да се дојде до заклучок дека домашната „популарна ликовна уметност“ нема допирни точки со некои светски текови на популарноста, и тоа не само затоа што очевидно не произлегува од една развиена пазарна логика (според која навистина постои законот на понуда и побарувачка, а не само побарувачка), туку и затоа што не ги развива своите комуникациски обрасци (што сепак се случува во турбо-фолкот) и заостанува во непроменливоста на малограѓанскиот вкус (за секогаш детерминираните критериуми на „вредност“) и во парохијалниот аутизам (инцестуозна некомуникативност). Маргина 37 171
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Може лесно да се стекне впечаток дека пред појавата на капиталистичкото општество и неговиот концепт за сопственост постоеле закони кои подобро ги третирале животните. Маргина 34 13
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Како во времето на де Квинси да не постоеше закон против наркотици, голем број луѓе го земаше овој препарат на опиумот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Не постоеше закон, дури ни некој непишан закон, против посетувањето на кафеаната „ Кај костенот“, па сепак местото беше некако на лош глас.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не станува збор за покажување моќ, туку за џентлментски договор што треба да се почитува, дури и ако не постои закон!
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Се разбира, веќе не во смисла на некој естетски идеал кон кој се стреми, туку во смисла на потрага по продукција на значења.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Имено, во царството постоеше закон кој ги обврзуваше сите спахии, зависно од имотот, да спремат војници и да ги испратат во царската војска, која, таа есен, презеде, којзнае по кој пат, поход на Маџарско.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)