постои (гл.) - глас (имн.)

Го расчешнуваше во многу недовикнати и извишени слогови, но сеедно го продолжуваше, без прекин, сѐ додека постоеше глас, што можеше да биде извикан, сѐ додека место глас грлото не почна да му точи пренапната бол.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не можеме со ламби и фенери да ги бараме одговорите, во рамките на нашите души постојат гласови кои ни ги даваат сите одговори, ние самите најдобро можеме да ги лекуваме нашите најдлабоки рани, да ги надминеме нашите ограничувања, нашите пречки и предизвици и да видиме каде нашата душа копнее да оди.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)