постои (гл.) - некаков (зам.)

Зашто, како инаку да се објасни, ако не со славата и милоста божја, фактот што, ако веќе во Потковицата постоела некаква населба во 12.век, кога Европејците, крстоносците на Боемунд Тарентски, го уништиле Градиште, не ја уништиле и неа?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кои биле нејзините жители, ако веќе биле, постоеле?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Верувањето дека ништо не постои надвор од твојот сопствен ум - мора да постои некаков начин за да се докаже дека тоа е погрешно ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постоеше некаква директна тесна врска меѓу крепосноста и политичката исправност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Продолжи, свесен дека тоа што го зборува мора да звучи истовремено и неубедливо и претенциозно: „ Ние мислиме дека постои некаков заговор, некоја тајна организација што работи против Партијата и дека вие сте замешани во тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Халата за чекање е огромна, во неа секогаш се наоѓаат десетици илјади патници, но не се сеќава дека се присутни толку луѓе, ниту пак постои некаква врева на какво што сме научиле во станичните перони.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кога се движите низ овој град, сметате дека сообраќајот се одвива без ред, но и во тоа безредие постои некаков ред, зашто ако беше поинаку би настапила бркотница и би дошло до сообраќајна катастрофа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
1. Во традиционалното Западно мислење, на јазикот се гледа како на некој начин да ја претставува реалноста.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ова се засновува на замислата дека постои некаква реалност таму надвор, која треба да се претстави.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ако постоеше некаков Бог на татковите книги, тој беше во молитвата на трпеливоста на верниците...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Покрај сета релативност, постои некаква вистина.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Еднаш нешто му просени во погледот, но тој веќе не можеше да биде сигурен дали тоа беа тие, или пак само една игра на снежната ткаеница, а веднаш потоа не беше сигурен ни дека постоело некакво просенување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но јас немам доволно аргументи за да го потврдам тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Иако во некој, и за мене самиот непознат дел од мојата помисла можеби и постоела некаква намера.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И уште нешто што можеби ја објаснува суштината на проблемот и го прави беспредметен овој разговор: јас знаев, а и сега знам, дека ништо нема да потврдат дури и евентуалните надворешни сличности или разлики помеѓу нас двајцата, помеѓу мене и Јана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За секој клуч постои некаква брава, но секоја брава си има своја историја...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XX На бреговите на Охридското Езеро се наоѓаа вратите кои требаше да ги отварам во текот на мојот живот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да постоеше некаква пре­смет­ка со таа клета балканска граница, со тој клет балкан­ски ѕид.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Бидејќи самата оваа врска претставува некаков однос во реалниот свет разумно е да се претпостави дека постои некаков начин за изразување на карактерот и својствата на врската со помош на граматичките правила на јазикот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)