попадне (гл.) - во (предл.)

— Значи, кој ќе ја извлече подолгата, подолг му бил животот, а кој ќе ја извлече покусата — покус, а?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Еве да се предадеме, но ќе треба уште овде да се договориме како ќе се браниме на судот; барем едниот да излезе надвор и да им објасни на војводата и раководителите дека не сме криви и како попаднавме во оваа клопка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овдека, од овие блиските села сум од Ореовец, ако си го чул — одговори Горѓи Ацев, кој за првпат беше попаднал во затворот, бидејќи ги бунел селаните да не ги оставаат прилепските чорбаџии и бегови да си ги оберат лозјата, додека не платат на селото по десет гроша на дулум.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А јас, уште од самоти почеток неумоливо шибан од измешани чувства, во се посмирувачка одушевеност и омаѓосаност, како да бев попаднат во некое длабоко урочување, вчудовиден и занемен јa гледав...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Еден ден - но „еден ден“ не беше вистинскиот израз; можеше исто така да биде на полноќ: еднаш - тој попадна во чудна, блажена мечта.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Откако ќе попаднеше во канџите на Партијата, тоа што човек го чувствуваше или не го чувствуваше, тоа што го правеше или се воздржуваше да го прави, не менуваше ништо.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Чекај! Што е сега ова? Сум попаднал во црно. Возможно ли е тоа?
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И сирото тркачко грло со куп ребра и една бела душа - си попаднало во нестарателски раце. „Твојата соба е поголема“ , шепнаа. „А утре ќе дојдеме и ќе го однесеме.“ „Кого?“ Го триеше со дланката темето и мислеше: брзо ми расте овесов на глава - треба утре да појдам на бричење. „Коњот“ , чу и се изненади.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Луд се правам затоа што сум попаднат во рацете на луди луѓе кои мислат дека се стопани на вистината.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но истовремено и сфати дека тоа не доаѓаше во предвид со оглед на бранот вознемиреност што му надоаѓаше, од којшто почувствува уплав, опасност да попадне во паника.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Авторот има чувство дека попаднал во неволја и смислува како да се спаси.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Нѐ попадна во очај како вчера. Сега, веќе згазнат на едно скалило, веруваше дека во мракот ќе го најде и следното.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Родот на тој човек, кој си живеел среќно, попаднал во ропство на некој друг род; победничкиот цар, прво што направил, заповедал да се соберат сите штички што зборуваат и на клада да се запалат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Надојдени матни води урнувале мост помеѓу два брега. Така и се случило Кара-Демир попаднал во некој дервишки ред да се боде со клинци и големи игли со диви молитви, како да се казнува за предавство кон исламот или кон долгогодишното пријателство.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Глупава работа! Кој го измисли овој ред? - си мрмореше Петре, наеднаш попаднат во некоја чуден копнеж по правда.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Дали ќе беше тоа татко ѝ на Калија, самарџијата Димо, дали попот Ставре, дали пак еден стуткан туѓинец, Унгарецот Миклош, кој по несреќа попадна во Скопје и кој, сличен во судбината со Бошко, Калија ја сметаше за единственото невино суштество во оваа превара со војни, освојувања и робење.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Можеби требаше да запрам. Но, веќе бев попаднал во некое бунило.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Некои само како белешка, небаре само потсетник за да не се попадне во заборав, а други, пак, богато обработени со многу податоци.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Зашто веднаш штом јас го поставив ова прашање за нивната облека, моите посетители попаднаа во бурна смеа со двосмислено значење.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Не сакам да попаднам во некаква стапица!“ „Се плашиш од празниот град?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Едно време сѐ попадна во ужасна збрка.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)