положи (гл.) - рака (имн.)

Рече дека е сигурен оти на време ќе го почувствува приближувањето на таа дланка па тој со радост самиот ќе си ги затвори очите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Неочекувано ќе се насмееше и речиси ведро ќе објавеше оти ќе умре кога Господ ќе му ја положи раката на очите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
О'Брајан му ја положи раката на рамото, речиси љубезно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јосиф ја затвори книгата, ја положува на колена и врз неа ги положува рацете.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Бојан ја положи раката врз главата на кучката.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)