покаже (гл.) - лице (имн.)

Ги затвори очите небаре мисли за да погоди, a се сети уште кога Стојан и рече „пред три години да јадеме тиква", ама не сакаше да го изусти името и да си го покаже лицето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Без сомнение злото ќе си го покаже лицето кога на силните полувистини и нечесни сновиденија ќе им се пријде без предрасуди и лаги.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
На вратата полека и плашливо се покажа лицето на Калчо. - Што сакаш? - стрешти учителот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)