повикува (гл.) - на (предл.)

Страната која бара раскинување на договорот не може да се повикува на променетите околности што настапиле по истекот на рокот определен за исполнување на нејзината обврска.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Раскинување на договор не може да се бара ако страната што се повикува на променетите 69 околности била должна во време на склучувањето на договорот да ги земе предвид тие околности или можела да ги избегне или да ги совлада.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако по склучувањето на договорот настапат околности што го отежнуваат исполнувањето на обврската на едната страна или ако поради нив не може да се оствари целта на договорот, а во едниот и во другиот случај во таа мера што е очигледно дека договорот повеќе не им одговара на очекувањата на договорните страни и дека според општото мислење би било несправедливо, да се одржи во сила таков каков што е, страната на која ѝ е отежнато исполнувањето на обврската, односно страната која што поради променетите околности не може да ја оствари целта на договорот може да бара договорот да се раскине.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А затоа што се движи и гледа, тоа ги задржува стварите во кругот околу себе. (Merleau-Ponty 1964:162-3) Употребата на сопствените тела од страна на уметниците ја поткопува објективацијата и поттикнува вознемирувачки, често неприфатливи емпатии, а во однос на вреднувањето на уметноста и јавното однесување претставува напад врз поимот на дистанца и објективност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Феминистичките писателки како Luc Irigaray и Helne Cixous повикуваат на авторизација на автобиографското односно субјективното: „Испишете се себеси. Вашето тело мора да се чуе.“
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Немаше деца иако имаше тело кое, помислуваше Јаков секогаш кога ќе ја видеше подготвена за љубов, дури и под долгата бела ноќница што сега ја носи, повикуваше на бескрајни оплодувања.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Затоа, нашите храмови не се како свадбени постели, затоа нашите сеќавања не се сеќавања на сѐ и сешто, туку на она кое не може да го прескокне ниту една историја: Не случајно се повикуваме на Орфеј, неслучајно се повикуваме на Троја и на нејзините јунаци од пајонската, македонска земја, неслучајно се повикуваме на Александар Македонски и на сето она кое произлегува од основниот морал на вистината.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
(...) Ручаме во Бенвеевата канцеларија кога одненадеж го повикуваат на телефон.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Погледнете ги само одличијата што им го красат Сонот на пофалените граѓани: Перо од крило на тропска птица; Рачка од слонова коска; Заб од вепар; опаш од сребрена лисица. (А од долапите љубоморно тропаат, Похвалниците, медалите, ордените) Кога се во прашање поразите, Никако да ги откриеме патеките што водат до нив (Или ќе се повикуваме на недоодни лавиринти?)
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Потоа гласот наизменично редеше песни и ги галатеше сите Турци, а најмногу него, дури може да се рече дека само него, Арслан бег; го набедуваше дека тој, Арслан бег, со дружината ги исклал Акиноските и го повикуваше на мегдан - ако е јунак, како што се прикажувало за него, и ако му јади газот стодрам барут.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но тој тогаш и воопшто не се повикуваше на религијата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И така, на еден природно мистичен народ, каков што е рускиот, ќе се накалеми мистицизмот врз филозофијата, односно теоријата која ќе се повикува на материјализмот, и која на крајот на краиштата, произлегува директно од позитивизмот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Така во еден расказ од тие времиња кога не наоѓав реален излез за еден лик во лавиринтот на верувањето, повикував на припомош стари и нови божества.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Недела е и камбаната на црквата Свети Никола во Езерец повикува на молитва.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Дури и оној мртов дом,“ реков, и покажав преку улицата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Не,“ му противречев, иако видов дека во себе и самиот си противречи, „сѐ повикува на живот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се сетил за некој Мустафа-ефендија, ситноглав човек со ретки мустаќи, повлечен хипохондрик со избезумен страв на лицето и од најбезначаен инсект, градски ќата и прочуен пеач од чиј глас ноќите во беговските куќи станувале посветли.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го повикувале на свадби, на сунети и на празнични седенки да везе на тамбура украсена со седеф.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Така, иако идеологијата (во процесот на легитимирање) се повикува на човекот, во процесот на нејзиното остварување таа нужно го запоставува.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Проблемот е во тоа што законите на духот во идеолошка ситуација бараат материјален, механички поединец, при што најчесто се губи смислата за тоа што е човек.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ние повикуваме на човечка, а не национална свест и совест, бидејќи нашите нации сега се дојдени во спор со човечките норми.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Посакувам да ти ветам бесрамнику Штом студен здив твој сетам Секој мој стих повикува на двобој Мунковски испиен блед лику И ќе го вплетам во тебе знај Ко игла со која Дервишот Ја докажува моќта на потсвеста Гласно во овој миг велам – Иш Искреноста е мудрата сестра Направи трик – исчезни Да го почнеме од почеток нашиот крај 2007
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Замислете, ве молам. Кога тврдина се наоѓа во положба на опсада, тогаш не ги повикуваат на гости драгите познаници.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ме обзеде силна возбуда додека ја читав телеграмата на градоначалникот на Поградец со која ме повикуваа на свеченото доделување на титулата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Знам, ќе се изненадиш, оти и јас сркав од истата таква чинија, не знаев што да сторам, како да постапам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ова го велам на почетоков за да те натерам најпрвин да ме сослушаш а потоа да се повикуваш на моите температури.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
2. Сметаме дека особено во денешново време било кои форми на ескапизам - па и оние што се повикуваат на тнр. „аполитичност” - се несоодветни и често контрапродуктивни;
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Знамето - високо кренато и носено од идеалите на Гоце Делчев, Питу, Карев, војводи и борци - комити брзо се пренело низ селата и градовите на поробената Македонија, повикувајќи на борба.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Неговото самоуверено знаење беше мачно за поднесување, а сепак дразнеше и повикуваше на долг пат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)