поверува (гл.) - во (предл.)

Проверките што ги направија по официјални канали навеаја извесност дека Цви не е во Једи-куле.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во прво време и таа поверува во гласините што се ширеа меѓу Евреите на Солун, дека маж ѝ е затворен таму, дури и некое време по добивањето на неговата штура картичка од Виена од која со сигурност единствено можеше да утврди дека е жив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И колку беше таа понежна и помила, и на сѐ одвратуваше само со солзи и со молба да се опаметам и поверувам во нејзината невиност - толку посигурен бев дека се преправа...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Не сакаше да поверува во нешто друго.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И кој да поверува во судбината дека токму, кај еден букинист, во најобична ламаринена кутија, преполна со разгледници, со фотографии, со реликвии од отоманското време, крај стари фермани и калиграфски записи, ќе ги откријам неколкуте фотографии-портрети на Татковиот вујко Фетхи-беј Окијар?
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
„Како можел да размислува така и да поверува во такво нешто за оваа девојка, и да се обиде да ја убие на таков начин.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Навистина ќе ме пуштат,“ и тоа го повторуваше како некоја утеха – како кога дете повторува некоја лага не за да поверува во неа по постојаното повторување, туку за да не мисли на вистината. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Една девојка, чие име не го знаев, ги размрдуваше рамената и замавнуваше со рацете како со крила, и гледаше некаде кон покривот на болницата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Барокниот“ стил, или она што го подразбираме под „магиски реализам“, го среќаваме во оние раскази чија произволност мораме да ја прифатиме ако сакаме да поверуваме во нив. Таков е, на пример, расказот за Моне Хенџов-Даров.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Но не поверува во него. Или пак не сакаше да поверува.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сите тие срца само сакаат да бидат отворени, искрено да поверуваат во зборовите што ги слушаат, и така самите пред себе да си ги откријат сите свои тајни.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Самиот тој најдобро сфати дека вистинската слобода доаѓа тогаш кога човек ќе сознае дека Бог му го открил својот лик и му дал избор – да поверува во Него и во Радосната Вест и така верувајќи да се врати кон духовноста, кон божјата суштина на својата човечка природа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Кога веќе размислуваше да се откаже и да поверува во својата фиктивност, конструираност и лажност, се сети.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
А кога еднаш поверува во неговите зборови, Змејко веќе немаше зошто да не се впушти и најдлабоко во сето тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И додека не успеваше ни да си поверува во таа своја мисла, неговото тело наеднаш се најде опсукано и цврсто стегнато во змискиот допир на онаа незаборавна слика кога забот просвире за влакно веднаш над неговото колено, и сиот се изви.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Иако со погледот беше уловил само еден црн сјаен прамен, сакаше да поверува во нешто во кое не можеше да се верува.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Никодин не можеше да поверува во зборовите на својата сестра.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, на крајот од краевите, можеби никој и не сакал да поверува во натприродноста на целата оваа работа…
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
„Тоа е единствената работа што не можат да ја сторат; можат да те натераат да кажеш што било - ама баш што било - но не можат да те натераат да поверуваш во тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Елена не можеше да поверува во тоа што го слушна од Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, во тој момент ѝ беше потребно и таа да поверува во нејзините зборови.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не можеа да поверуваат во тоа што го слушнаа од Марија. Толку го беа засакале Хелвиг.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не можеше да поверува во тоа што ѝ го кажа лекарот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И како по вакви бисери да поверуваш во секојдневието што ти се нуди, кога знаеш дека за твојата безбедност се грижи неспособниот инспектор Брок, дека твојот град го водат тројцата корумпирани свињолики одборници, дека твојата светла иднина ја одредува Министерството за истражување руди и губење време, а дека вистинското мерило на твојот транзиционен свет е пијаницата Суперхик, кој краде од сиромашните за да им даде на богатите?
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Немаше човек кој ја минуваше границата, барем за малку време, да не поверува во Бога.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не успевајќи навреме да го стори пресудниот чекор, да појде кон Запад или кон Исток, насоките на неговите постојани илузии, останувајќи засекогаш во овој град, поверува во сигурниот реванш на судбината.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Почетниот заплет на филмот е во следново: Да ги зароби руските шпиони по кои трага, CIA го измислува својот непостоечки агент по име George Kaplan, за него резервира хотелска соба и возни билети, ја дава облеката на чистење, нарачува телефонски разговори и т.н., за руските шпиони, од кои никој не го видел, да поверуваат во неговото постоење.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Што е најважно, тој поверува во нејзината проникливост и затоа конечно реши со неа и понатаму да игра игра на глушец и мачка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Просто поверува во можноста случајноста да му ги донесе случајностите што ќе го водат кон случајна разврска.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Стариот војвода поверувал во тоа и се вратил дома во селото од каде што бил.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Зар можеш да поверуваш во такво нешто?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тоа е поради онаа сенка од синот што паѓа на нас и нѐ засенува.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Само мајките можат толку упорно да пребаруваат, да се сомневаат во сѐ, да поверуваат во сѐ. Само ние.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ним не им се заканува опасност да поверуваат во сопственото својство на маси: исклучени од субјективноста и живиот збор, тие никогаш не поминале низ стадиумот на политичко огледало.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Кој не може да поверува во ова, нека го потврди спротивното кога ќе сони поубав сон од мојов.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)