поаѓа (гл.) - по (предл.)

(Ангеле излегува. Михајло поаѓа по него.) Ти остани. МИХАЈЛО: Почекај Ангеле.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
„Ене го, и Цуцул Мицковски поаѓа по нив“, рече Борис Калпак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ЕВТО: Не излегувам јас одовде! (Киро го турнува Евто низ врата. Рајна поаѓа по нив.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Салко Вадидуша, Чучук-Андреј и Борис Калпак со пушката никнаа од земја зад мене и, без да се грабаат за збор, секој со по една или две реченици рекоа дека Трипун Караѓоз и Осип Сечковски отишле и го однеле на двоколка Круме Арсов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)