отрча (гл.) - кон (предл.)

Ване прашално го погледна, додека келнерот само кимна со главата и отрча кон шанкот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сета негова душа трепереше од возбуда и напрежение што побргу да се турне Арсланбеј да се напади аскерот од Витолишта за да отрча кон Прилеп, Битола, Лерин, Воден, Солун, па да му отиде и на султанот во Стамбол да го турне од столот, за да не му мириса веќе никогаш на турчовина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Го рече ова, скокна од мојот скут и отрча кон ходникот Тоа беше моментот што го избрав и јас за да избегам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А ако се случи да биде и прилично умна, со доволно животно умеење, и пред сè со достоинство, веројатно самата ќе отрча кон првиот излез.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Можеби Денко Самоников и Стариот писател помислиле дека отидов по Јана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Арно ама, ете не излезе тој план како што го кроеше Толе во својот ум. Не било така лесно со коси, секири, крклизи и кременачки да се урива царштина од пет стотини години.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)