открие (гл.) - кој (зам.)

Геометријата на едната ја одзеде животноста на другата (откријте кои лоши навики ги имате); треперливото поле не ТВ-то ја разби уметноста на делчиња.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Европската музика ја направи пресудната грешка: ја раздвои композицијата на изведување и слушање.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Двете се еднакво заморни.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Нека открие кој сме ние, со толку нишани, стигнати до врвови, а сепак останати на дното.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не можејќи да откријат кој ги организира луѓето да не даваат продукти за војската, да не ги извршуваат нејзините заповеди, командантите ги претепуваа или ги истепуваа повидните мажи, ги палеа куќите и копите, ги грабеа добитокот и живината.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Приспособувајќи се на него, на гласот, Мусли бег лека полека сфати дека зборувањето се однесува на орлите, и воопшто на штавувањето и напрегнувајќи се да открие кој е тој што зборува стутулен понастрана од другите, е ли некој од неговите раетини или е туѓ, си помисли дека тоа може да биде добар изговор да се намами Арслан бег да не ги тера христијаните да му даваат сол па разврза за некој соколар што постапувал така, со сол што ги штавувал убиените птици, тоа било и поевтино и посигурно.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Најпосле, некој откри која сум јас.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Откако тресна и телефонот врз купот урнебесни пљачки, а јас го грабав и ова последно сеќавање, открив кој беше мојот вистински талент!
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Нервозен и сневеселен стана, го фрли добиениот ракопис на работната маса каде што лежеше неговиот ракопис, но без да види каде точно на масата падна фрлениот ракопис така што никогаш повеќе не успеа да открие кој беше неговиот а кој е добиениот ракопис.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Според тоа не било тешко да се открие кој е сторителот на делото.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Наспроти турските власти, коишто секого што се борел против нив во Македонија го прогласувале за “бугарски злосторник“ и немале сметка да прават разлика меѓу Револуционерната организација, Врховниот комитет и гемиџиите, некои од дипломатските претставници на големите сили се потрудиле да навлезат во суштината на проблемот и да откријат кои се всушност, гемиџиите.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Приказната за застреланиот можеше да го означи и свршетокот на приказната за Ведран.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Навистина? Го имаш на слика а зборуваш ли зборуваш? Како навиен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но јас одбив да прифатам таков грд крај.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Никој не му го знаел името на убиениот а тој одбил да открие кој е и од каде е.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа што се не замеша. И борбата. И нашата потрага во неа. И потрагата на Иван. Па дури и побуната на природата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Открив кој е таткото на Иван. Ја имам и неговата слика.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Денешниов Иван сликан пред дваесетина години.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)