отиде (гл.) - од (предл.)

Може тој, како што беше налутен и ошумоглавен од виното ќе отепаше некого, но само го бутуриса Хаџи Ташку од патот и заедно со другите потковичани си отиде од меаната.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За Словените повеќе зборуваат од сите други народи, освен Србо-Хрватите и Бугарите, зашто сите други вистина поминаа преку Балканскиот Полуостров, но и си отидоа од него.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Отидоа од другата страна на масата, каде што дојдоа.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
И така отидов од градината и камен тежок врз вратничето кладов и трње на појасот ѝ обвив.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
ТЕОДОС: Оф, главата! Ќе ми пукне главата... Дамла ќе ме удри! Оф, отидов од рака, Арсене!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПЕТРИЈА: А, да му врзам една мокра крпа на кумот на главата (Ја кваси крпата од кофата од бунарот.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Јас и самиот, доста подоцна и претпазливо, кога работите малку се смирија, отидов од правецот на Гупешкиот манастир, да го засведочам местото.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Мнозина отидоа од страв да не им ги запалат куќите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Белки луѓето ќе си отидат од гумното, си велам. Ама никој не мрда.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)