останува (гл.) - празен (прид.)

Излегува. Извесно време сцената останува празна, испустена.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Би било најголемата несреќа што би можеле да му се случи нему тука тоа надвладување и цибрината; пред неа сè го губеше своето значење и стануваше сосема ситно, а тој остануваше празен и бесцелно зашуткан среде таа снежна тишина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)