останува (гл.) - мој (прид.)

„Ен, ден, дину, сава - рака тину, сава - рака тика така, елем белем буф, триф траф труф - Америка туф!“ На крајот останува моето: Хм!
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Така, останувајќи моја постојана творечка опсесија, не остварена, незавршена, непотполна, сиве овие изминати години, тоа ме возбудуваше и тревожеше како поет и човек, станувајќи и поетска и морална обврска што мора да се одболува и да се исполни.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Би сакал да ве пречекаме крај Охридското Езеро, кое конечно останува мојата дефинитивна татковина пред нашата заедничка татковина, татковината на животот... Со особена почит Луан Старова
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Останува мојата сива силуета која напати делува тромаво и набиено.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)