останува (гл.) - ист (прид.)

Многу нешта отпаѓаа, се јавуваа нови и дотогаш непознати нешта, но зракот на душата остануваше ист.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој простор, без јасни рабови и многупати меко нурнат во испарувања со неопределена боја, му припаѓа, секогаш загатлив, само на еден човек, така и останува ист и непроменлив, само за тој еден, до длабочините и ожабавеноста на животот, до оние години кога меѓу јавата и сонот нема јасна меѓа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Сега немам ништо заедничко со ниту еден од нив. Сега сум никој.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Остануваше иста само тишината која се ослободуваше од книгите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Императивите на надворешен и внатрешен план остануваа исти: да се брани неврзаната политика и да се работи на унапредување на економските односи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Оти којзнае зошто: секој ден некој умира, а бројот на живите како да останува ист.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)