окара (гл.) - мајка (имн.)

- му подвикна Нумо и ја подигна патерицата.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А јас си мислам со мојот ум и си велам: сигурно е тој што ми окара мајка и ме нарече ебиветерко кога му реков да не го расипува детето давајќи му ситно дробено тутунче...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)